معنی اتاوی اتاوی (اَ وی ی) مرد غریب در میان جماعتی. غریب، سیل اتاوی، سیل که باران آن در جای دور فروباریده باشد، جویچه که از نهری بزمین خود آرند، مسافری که وطنش معلوم نبود لغت نامه دهخدا
