- گورندگی (رَ دَ / دِ)
صفت گورنده. رجوع به گورنده شود
معنی گورندگی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گُ رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
خوشگواری و خوش آیندگی. (ناظم الاطباء). صفت گوارنده. گوارایی. مساغ. مرائت. مرائه:
از یکی سو رونده آب فرات
به گوارندگی چو آب حیات.
نظامی
از یکی سو رونده آب فرات
به گوارندگی چو آب حیات.
نظامی
(رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
عمل گیرنده. گیرش: درسگ گیرندگی اصل است. (یادداشت به خط مؤلف) ، حالت و چگونگی گیرنده. گیرایی. جاذبیت: چشمهای او گیرندگی خاصی دارد. در آواز او گیرندگی نیست
(یَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
عمل گوینده. سخنگویی. سخن سازی. سخنوری. سخنسرایی. نطق کردن:
زبان چرب گویندگی فرّ اوست
دلیری ّ و مردانگی پرّ اوست.
فردوسی (شاهنامه ج 4 ص 1967)
زبان چرب گویندگی فرّ اوست
دلیری ّ و مردانگی پرّ اوست.
فردوسی (شاهنامه ج 4 ص 1967)
(خوَ / رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
حالت و چگونگی خورنده:
ازبیخورشی تنم فسرده ست
نیروی خورندگیش مرده ست.
نظامی.
، لیاقت. سزاواری. شایستگی. تناسب
ازبیخورشی تنم فسرده ست
نیروی خورندگیش مرده ست.
نظامی.
، لیاقت. سزاواری. شایستگی. تناسب
سخنگویی نطق، خوانندگی (آواز) قوالی: مثل حافظ احمد قزوینی که در گویندگی طاق و در پیچش آواز و نمک خوانندگی شهره آفاق بود
