معنی گنداب در لغت نامه دهخدا

دهی است جزء دهستان حومه بخش ایوانکی شهرستان دماوند که در 18هزارگزی شمال باختر ایوانکی و 6هزارگزی راه شوسه تهران به خراسان واقع شده است. هوای آن معتدل و سکنه اش 285 تن است. آب آن از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات، انجیر ولبنیات و شغل اهالی زراعت، باغبانی و گله داری و صنایع دستی آنان قالیچه و جاجیم و گلیم بافی است. ساکنین از طایفۀ بوربور و هداوندی هستند که اکثر در تابستان به حدود لار میروند. راه آن مالرو است و از قهوه خانه کربلائی احمد، سر راه شوسه ماشین میتوان برد. بنای دو امامزاده آن نسبتاً قدیمی است. تپه و آثار ابنیه قدیم نیز دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

معنی گنداب در لغت نامه دهخدا

آب گندیده و بدبوی. (آنندراج). آب ایستادۀ گندیده و بدبوی. (ناظم الاطباء). آبی که جل وزغ گرفته باشد. (شعوری ج 2 ص 292). آب راکد:، بگشت آن همه مرغ و گنداب و نی، ندید از ددان هیچ جز داغ پی.، اسدی (گرشاسب نامه).، به دشت و گل و خار و گنداب و چاه، مکن رزم کافتد به سختی سپاه.، اسدی (گرشاسب نامه).،، آنجا که آبهای شستشوی و گنده در آن رود: گنداب حمام

معنی گنداب در فرهنگ واژه مترادف متضاد

باتلاق، باطلاق، مرداب 2، فاضلاب

معنی گنداب - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی گنداب در فرهنگ فارسی معین

آب گندیده و بدبوی

گنداب

لغت نامه دهخدا

گنداب

لغت نامه دهخدا

گنداب

فرهنگ لغت هوشیار

گنداب

فرهنگ فارسی معین

گنداب

فرهنگ واژه مترادف متضاد

گرداب

(پسرانه)

از شخصیتهای گرشاسب نامه، نام پهلوانی ایرانی در سپاه گرشاسب پهلوان نامدار

فرهنگ نامهای ایرانی

گوداب

دوشاب، شیرۀ انگور، نوعی آش که با گوشت و برنج طبخ کنند و در آن سرکه و شیره بریزند

فرهنگ فارسی عمید

گندآب

آب گندیده، آب ایستاده و بدبو، جایی که آب های بدبو و کثیف جمع شود

فرهنگ فارسی عمید

گرداب

جایی در دریا که آب دور خود می چرخد و فرو می رود، آبگرد

فرهنگ فارسی عمید

تنداب

آن قسمت از رودخانه که به علت شیب زیاد، جریان آب تندتر از قسمت های دیگر است، در علم شیمی تیزاب، آبی که با سرعت و فشار زیاد در روی زمین جاری باشد

فرهنگ فارسی عمید

منداب

گیاهی یک ساله با گل های زرد و دانه های سیاه رنگ که از آن روغن می گیرند

فرهنگ فارسی عمید

سنداب

(سِ)

شتر توانا سخت. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

انداب

(اِ دَ)

سخت گنده شدن نشان زخم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج). سخت شدن ندبه (نشان زخم که بر پوست باقی ماند). (از اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

انداب

(اَ)

جمع واژۀ ندبه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). نشانهای جراحت که بر پوست باقی باشند. (آنندراج). جمع واژۀ ندب، و ندب، جمع واژۀ ندبه است. (از اقرب الموارد). و رجوع به ندبه شود

لغت نامه دهخدا

انداب

(اَ)

دهی است از بخش مرکزی شهرستان اهر با 517 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و حبوب است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4) ، اعتبار. (تاریخ بیهقی از یادداشت مؤلف). و رجوع به اندازه گرفتن شود

لغت نامه دهخدا

خنداب

(خُ)

قصبه ای است جزء دهستان شراء بالا بخش وفس شهرستان اراک. دارای 2864 تن سکنه. رود خانه شراء آن را مشروب می کند و محصولات آن غلات و بنشن و کشمش و پنبه و قلمستان و انگور است. شغل اهالی زراعت و راه مالرو و از پل دوآب می توان اتومبیل برد. دوازده باب دکان در آن قصبه است و پل کوچکی روی رود خانه شراء بسته شده که راه قدیم اراک به ملایر و همدان از این پل عبور می کرد فعلاً از طریق علی آباد و گردنۀ بابارئیس بملایر اتومبیل می توان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

گوداب

بر وزن و معنی دوشاب است، (برهان) :
نتوان ساخت از کدو گوداب
نه ز ریکاسه جامۀ سنجاب،
عنصری،
نگر که چون بود احوال عیش آن بدبخت
که شهد فایق آن شد ز راوقی گوداب،
شمس فخری (رشیدی)،
، آشی را گویند که از گوشت و برنج ونخود و مغز گردکان پزند و قاتق آن را از سرکه و دوشاب کنند و آن را آش حبشی خوانند، (برهان)، و بعضی گویند طعامی است که در زیر بریان پزند و آن را بریان پلاو خوانند، و به معنی دوم به جای دال، زاء نقطه دار هم آمده است و اصح آن است، (برهان)، یعنی گوزاب، (حاشیۀ برهان)، جوذاب، نشیل، (مؤلف) :
گولانج و گوشت و گرده و گوداب و گادنی
گرمابه و گل و گل و گنجینه و گلیم،
لبیبی،
اما آنچه طعامهاست: نان پاکیزه است و گوشت میش جوان و درشت و زردۀ خایۀ مرغ نیم برشت و مغز سر مرغ و گوشت کبوتربچه و گوشت بط و گوداب و پیه آن و خایۀ گنجشک و پیه خروس و کباب با دارچینی، (ذخیرۀ خوارزمشاهی)،
چو طمع داری ازجهان آبی
چه نهی پیش پیشه گودابی ؟
سنایی،
گندمم امّید دادی و کرنجم وعده داد
کز توهم وز تخیل می پزم گوداب و کشک،
سوزنی (از رشیدی و جهانگیری وانجمن آرا و آنندراج)،
خوانده زبان برۀ پهلوی بز
بر سر گوداب که بینی ارز،
امیرخسرو (از رشیدی)،
و نیز در سراج نوشته که بعضی به معنی طعام زیر بریان گفته و در شرحی نوشته که برنج را در گوجوف بره پر کرده بپزند، (غیاث)، در تداول عوام، لکۀ زردی که به هنگام خشک کردن لباس در اثرعدم مواظبت بر آن افتد، ردیف اشگو، (مؤلف)، و نیز لکۀ زردی که در گچ دیوار افتد، فعل آن گوداب انداختن است، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

گنجاب

(گَ)

دهی است از دهستان بشاریات بخش آبیک شهرستان قزوین که در 12هزارگزی جنوب باختر آبیک واقع شده است. هوای آن معتدل مالاریائی و سکنه اش 160 تن است. یک رشته قنات دارد و محصول آن غلات و چغندر قند است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان جاجیم و جوراب بافی است. ساکنین از طایفۀ شاهسون اتانلو هستند و تغییر مکان نمی دهند. راه آن مالرو است و از طریق باقرآباد و دبیران ماشین می توان به آنجا برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

گندای

(گَ)

هر چیز گندیده که از آن بوی بد برآید. (ناظم الاطباء). رجوع به گندا شود

لغت نامه دهخدا

گندابه

(گَ بَ / بِ)

گنداب. رجوع به گنداب شود

لغت نامه دهخدا

گندابه

(گُ)

دهی است از دهستان سراب دورۀ بخش چگنی شهرستان خرم آباد که در 17هزارگزی شمال باختری سراب دوره و 36هزارگزی شمال اتومبیل رو خرم آباد به کوهدشت واقع شده است. هوای آن معتدل مالاریایی و سکنۀ آن 180 تن است. آب آن از چشمه تأمین می شود. محصول آن غلات، حبوبات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان چادربافی و راه آن مالرو است. ساکنین از طایفۀ سادات هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

گندار

(گُ)

شهری است از حبشه، دارای 22000 تن جمعیت. (اعلام المنجد)

لغت نامه دهخدا

گندار

(گَ رَ)

یکی از ایالات ایران در زمان کورش. (ایران باستان تألیف پیرنیا ج 1 ص 375). این ناحیه در زمان داریوش جزء ایالت هفتم بوده است. (ایضاً ج 2 ص 1473). گندار رابعضی با صفحه ای در شمال و شرقی کابل تطبیق کرده اند و برخی با کابل و پیشاور کنونی. (ایضاً ج 2 ص 1453)

لغت نامه دهخدا

گندای

(گُ)

فالگو. فالگیر. رمال. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

منداب

گیاهی است از تیره صلبیان که در حقیقت یکی از اقسام شلغم محسوب میشود ولی بر خلاف شلغم ریشه اش حجیم نمیگردد و بمصرف تغذیه نمیرسد اما دانه هایش مقادیر زیاد اندوخته چربی در خود ذخیره میکنند و بمنظور استفاده از روغن دانه هایش آنرا میکارند. دانه های منداب در حدود 35 درصد وزن خود روغن دارند. گلهای منداب دارای چهار برگ میباشند و بصورت دسته هایی در انتهای ساقه قرار میگیرند ساقه و برگهای تازه یا خشک آن از علوفه های خوب دامهاست. دانه های آن سیاه رنگند و عموما در پاییز و گاه در بهار کشت میشوند کلزا قولزه شلجم الزیت شلجم اروقه کثا

فرهنگ لغت هوشیار

گرداب

جائی در دریا که آب دور خود میچرخد و فرو میرود

فرهنگ لغت هوشیار

شنداب

سپید خار از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

تنداب

تیز آب تنداب

فرهنگ لغت هوشیار

انداب

جمع ندبه، داغ ها، نشان ها، بر پوست کندگی زخم، خود به سیج افکندن، به رنج افکندن

فرهنگ لغت هوشیار

گندابه

آب گندیده و بدبوی، باتلاق زمین باتلاقی: بدشت گل و خار و گنداب و چاه مکن رزم کافتد بسختی سپاه. توضیح زمین کما بیش پستی که مقداری آب در آن جمع شده و بخارج راه نداشته باشد تولید باتلاق کند، جایی که آبهای شستشو و گنده در آن رود: گنداب حمام

فرهنگ لغت هوشیار

گوداب

دوشاب: نتوان ساخت از کدو گوداب نه ز ریکاسه جامه سنجاب. (عنصری)، آشی است که از گوشت و برنج و نخود و مغز گردکان پزند و قاتق آنرا سرکه و دوشاب کنند آش حبشی: گندمم امید دادی و کرنجم وعده داد کز تو هم وز تخیل می پزم گوداب و کشک. (سوزنی)، لکه زردی که بهنگام خشک کردن لباس بر اثر عدم مواظبت برآن افتد اشگو، لکه زردی که در گچ دیوار افتد

فرهنگ لغت هوشیار

گوداب

دوشاب. آشی است که از گوشت و برنج و نخود و مغز گردکان پزند و قاتق آن را سرکه و دوشاب کنند، آشی حبشی، لکه زردی که به هنگام خشک کردن لباس بر اثر عدم مواظبت بر آن افتد، اشگو، لکه زردی که در گچ دیوار افتد

فرهنگ فارسی معین

گرداب

((گِ))

جایی عمیق در رودخانه یا دریا که آب در آن می چرخد و به قعر فرو می رود

فرهنگ فارسی معین

کنداب

خلیج

فرهنگ واژه فارسی سره

تنداب

سیل

فرهنگ واژه فارسی سره

معنی گنداب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما