معنی گلینک در لغت نامه دهخدا

دهی است جزء دهستان وسط بخش طالقان شهرستان تهران که در هزارگزی باختر شهرک واقع شده است. هوای آن سرد و سکنه اش 988 تن است. آب آنجا از رود خانه حنجان تأمین میشود. محصول آن غلات، یونجه، سیب زمینی، لوبیای مختصر و میوۀ دیمی بسیار است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان کرباس و جاجیم بافی است و در حدود 200 نفر از مردان برای تأمین معاش به تهران و مازندران میروند و برمیگردند. در سال 1326 ازطرف سازمان خدمات اجتماعی، درمانگاهی در این ده ساخته شده که فعلاً یک پزشک و یک پزشکیار و 4 پرستار دارد. در سال 1327 راه مالرو طالقان تسطیح و قابل عبور ماشین گردیده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

معنی گلینک در فرهنگ گویش مازندرانی

از توابع چلندر واقع در شهرستان نوشهر

معنی گلینک - جستجوی لغت در جدول جو

گلینک(گِ یَ)

لغت نامه دهخدا

گلینک

فرهنگ گویش مازندرانی

گلین

(دخترانه)

(با ضمه) منسوب به گل، به رنگ گل، (با فتحه) عروس در زبان ترکی

فرهنگ نامهای ایرانی

گلین

گلی، به رنگ گل سرخ، گل فروش

فرهنگ فارسی عمید

گلین

گلی، چیزی که از گل ساخته شده باشد، گل آلود

فرهنگ فارسی عمید

گلین

عروس، زنی که تازه ازدواج کرده، بیو، نوعروس، بیوک، ویوگ، پیوگ، بیوگ، عروسه، تازه عروس

فرهنگ فارسی عمید

گلین

(گِ)

منسوب به گل را گویند. (آنندراج). از گل ساخته:
بر سر هر خم بنهاد گلین تاجی
افسر هر خم چون افسر دراجی.
منوچهری (دیوان چ 1 دبیرسیاقی ص 165).
بسی خاک بنشسته بر فرق او
نهاده به سر بر گلین افسری.
منوچهری (دیوان چ 1 دبیرسیاقی ص 116).
درین قصر گلین و قصر سنگین
به امید تو کردم صبر چندین.
نظامی.
زرین چه کنم قدح گلین آر، ای دل
پای از گل غم برآر یکبار ای دل
تا از گل گورم ندمد خار، ای دل
گلگون می در گلین قدح دار، ای دل.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 723).
خوش نبود شاه دل اسب گلین زیر ران
رخش بهرای زر منتظر ران او.
خاقانی (دیوان ص 362).
گلین بارویش را ز بس برگ و ساز
به دیوار زرین بدل کردباز.
نظامی.
گلین خانه ای کو سرای من است
نه من هیکلی دان که جای من است.
نظامی

لغت نامه دهخدا

گلین

نام دیهی است در حوالی ری که قلعۀ گلین داشته و منسوب بدانجا را گلینی میخوانده و کلین به کاف عربی همانا معرب آن باشد. و در قاموس گفته گلین بر وزن امین دیهی است از دیه های ری و از آنجا بوده است شیخ حافظ محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی. و اینکه او را به ضم کاف و فتح لام به وزن عبیدمیگویند غلط است. (آنندراج). و رجوع به کلین شود

لغت نامه دهخدا

گلین

(گُ)

نام چهار ده نزدیک بهم از دهستان کفرآذر بخش گیلان شهرستان شاه آباد. و چهار ده مذکور عبارتند از: سه باغ بابالاده، نجار، چمن یااﷲیار و انجاورود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

گلین

(گَ)

در ترکی بمعنی بیوک و عروس: گلین خانم. گلین باجی. گلین آغا

لغت نامه دهخدا

گلین

(گُ)

منسوب به گل، مانند: سیمین منسوب به سیم و مشکین منسوب به مشک. (آنندراج) :
با دوست به گرمابه درم خلوت بود
وآن روی گلینش گل حمام آلود.
سعدی

لغت نامه دهخدا

گلیک

(گَ یَ)

دهی است از بخش نصرت آباد شهرستان زاهدان که در 75000گزی جنوب خاوری نصرت آباد و 35000گزی باختر راه شوسۀ زاهدان به خاش واقع شده است. هوای آن گرم و سکنه اش 250 تن است. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات و ذرت وشغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. ساکنین از طایفۀ ناروئی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

گلینه

(گِ نَ / نِ)

آنچه از ظروف و اوانی که از گل پخته یا ناپخته درست کنند: گفت ما مردمانیم پیشۀ ما گلینه کردن است و سفال بسیار بکرده ایم. (تفسیر ابوالفتوح رازی ص 250، سورۀ بقره)

لغت نامه دهخدا

گلینکا

(گْلی / گِ)

میشل ایوانویچ (1803- 1857 میلادی). مؤسس مدرسه موسیقی مدرن روس، متولد در نووسپاس کواا. اپرای زندگی تزار از ساخته های او است

لغت نامه دهخدا

گلین

(گِ)

بافته ای است رنگارنگ، پارسی نیست و همان صحیفۀ مانی است که نقوش گوناگون داشته. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گلین

عروس. توضیح در نام زنان بکار رود: گلین آغا گلین باجی گلین خانم. منسوب به گل ساخته از گل: بسی خاک بنشسته بر فرق او نهاده بسر بر گلین افسری. (منوچهری) منسوب به گل برنگ گل سرخ: با دوست به گرما به درم خلوت کرد وان روی گلینش گل حمام آلود. (سعدی)

فرهنگ لغت هوشیار