- گلوبر
آنکه یا آنچه گلوی جانداری را ببرد، برندۀ گلو
معنی گلوبر - جستجوی لغت در جدول جو
- گلوبر (گِ لُ بِ)
یوهان ردلف (1604- 1668 میلادی). طبیب و شیمی دان آلمانی. در کارلشتات (باویر) به جهان آمد، وی خاصیت طبی سولفات دو سود را کشف کرد که به نام نمک گلوبر خوانده شد
- گلوبر (چَ زَ)
برندۀ گلو. گلوبرنده. در تداول عامه، سوزندۀ گلو
- گلوبر
آنکه گلوی جانور یا انسانی را ببرد ذبح کننده: عقل جز راستگوی لمتر نیست حیله سازنده و گلوبر نیست. (سنائی)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(گَ لَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان اوزومدل بخش ورزقان شهرستان اهر واقع در 9هزارگزی جنوب ورزقان و 5هزارگزی ارابه رو تبریز به اهر. هوای آن معتدل و دارای 358 تن سکنه است. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و حبوبات است. شغل اهالی زراعت و صنایع دستی آنان گلیم بافی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
(گْلا / گِ بِ)
لغت نامه دهخدا
را اول. تاریخ نویس منسوب به بورگنی، در اکسر متولد شده و در سال 1050 میلادی وفات یافته است
(گَ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان سیاه کوه بخش بافت شهرستان سیرجان واقع در 85000گزی جنوب خاوری بافت، سر راه مالرو ده سرد به اسفندقه. دارای 3 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
(گُ / گَ تَ)
لغت نامه دهخدا
میوۀ تر و تازه، چون: خیار و هندوانه و انگور و خربزه و آلو و غیره... میوۀ تازه که مهمان و مسافر را پیش آرند. (مؤلف)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی از توابع تنکابن، واقع در ناحیۀ سه هزار. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 107)
(گُ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان لنگا شهرستان شهسوار واقع در 35000گزی جنوب خاوری شهسوار و 2000هزارگزی راه شوسۀ شهسوار به چالوس. دارای 10 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
(گُ بِ)
لغت نامه دهخدا
بارون ناپلئون (1807- 1833 میلادی). مردم دوست فرانسوی که در متز متولد شد. وی برای مؤلفانی که در تاریخ فرانسه بهترین کتاب را بنویسند دو جایزۀ سالانه معین کرد
(حَ فِ گَ بُ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از روزگار غدار. (شرفنامۀ منیری). حریف گلوگیر. (مجموعۀ مترادفات، ص 165)
آنکه سینه و آغوشش چون گل لطیف و نازک است، کونه گل (مانند گل سرخ و زرد و غیره)
از توابع سه هزار واقع در منطقه ی تنکابن