معنی گعیده - جستجوی لغت در جدول جو

گعیده

لغت نامه دهخدا

سعیده

(دخترانه)

مؤنث سعید، خجسته، مبارک، خوشبخت، سعادتمند

فرهنگ نامهای ایرانی

گزیده

پسندیده، انتخاب شده، گزینه
گزیده کردن: انتخاب کردن، برگزیدن

فرهنگ فارسی عمید

گزیده

کسی که جانور گزنده ای او را دندان گرفته یا نیش زده باشد

فرهنگ فارسی عمید

گزیده

(گَدَ / دِ)

خراج و جزیه. (غیاث). گزید. گزیت

لغت نامه دهخدا

گزیده

(گَ دَ / دِ)

دندان زده. (آنندراج). نیش زده، چون: سگ گزیده، مارگزیده و کژدم گزیده:
گزیده مار را افسون پدید است
گزیده جهل را که شناسد افسون.
ناصرخسرو.
سگ گزیده ز آب ترسد از آن
ترسم از آب دیدگان برخاست.
خاقانی.
تا تریاق از عراق آرند، مارگزیده مرده باشد. (گلستان).
بدان ماند اندرز شوریده حال
که گویی به کژدم گزیده منال.
سعدی (بوستان).
، ترسیده و رنجیده. (برهان)

لغت نامه دهخدا

عیده

(یَ دَ)

جمع واژۀ عود. (تاج العروس) (آنندراج). جمع عود، عوده است، و نیز آن را بر ’عیده’ جمع بندند که لغت قبیحی است. (از اقرب الموارد). رجوع به عود شود

لغت نامه دهخدا

بعیده

مونث بعید دور: مسافات بعیده

فرهنگ لغت هوشیار

جعیده

مریم نخودی کوهی مریم نخودی کوهی

فرهنگ لغت هوشیار

سعیده

مونث سعید نیکبخت، خانه ای بوده مر تازیان را که هنج (حج) آن می کرده اند، از نام های تازی برای زنان

فرهنگ لغت هوشیار

قعیده

همنشین شوی

فرهنگ لغت هوشیار

گزیده

نیش زده (چنانکه مار) مسموم: گزیده مار را افسون پدید است گزیده جهل را که شناسد افسون ک (ناصر خسرو)، بدندان گرفته گاز زده (چنانکه سگ هار)، آزار رسانده ضرر رسانده، عذاب داده کیفر داده. انتخاب کرده اختیار کرده: اسبان گزیده که همه جای بر طویله و آخر ها بسته بودند بوقتی که عرض دادی میگویند هشتاد هزار سر بر آمد، بازیی است

فرهنگ لغت هوشیار