معنی گرمگه در لغت نامه دهخدا

مخفف گرمگاه:، چرخ از سموم گرمگه، زاده وبا هر چاشتگه، دفع وبا را جام شه یاقوت کردار آمده.، خاقانی (چ سجادی ص 291).، بس زار که بگذاشتیم روز، چون گرمگهش بود بامداد.، مسعودسعد (دیوان چ رشید یاسمی ص 99).، رجوع به گرمگاه شود

معنی گرمگه - جستجوی لغت در جدول جو

گرمگه(گَ گَهْ)

لغت نامه دهخدا

گرمگه

فرهنگ لغت هوشیار

گرمگاه

میان روز که هوا گرم است، ظهر، هنگام ظهر، جای گرم

فرهنگ فارسی عمید

خرمگه

(خُرْ رَگَهْ / خُ رَ گَهْ)

خرمگاه و خیمۀ بزرگ و مدور، سبزه زار. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

شرمگه

(شَ گَهْ)

شرمگاه. (یادداشت مؤلف). رجوع به شرمگاه شود

لغت نامه دهخدا

گردگه

(گِ گَهْ)

گردگاه کمر. میان. تهیگاه:
میان تنگ و باریک همچون پلنگ
چنان گردگه برکشد روز جنگ.
فردوسی.
به گردان بفرمود تا همچنین
ببستند بر گردگه بند کین.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

گرگه

(گُ گِ شِ)

دهی است از دهستان اورامان بخش رزاب شهرستان سنندج، واقع در 11000گزی شمال باختر رزاب و 1000گزی خاور اتومبیل رو مریوان به رزاب. هوای آن سرد، دارای 220 تن سکنه است. آب آنجا از چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و حبوبات ولبنیات و توتون و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

گرگه

(گُ گَ)

تیره ای از کورکور هفت لنگ. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 73)

لغت نامه دهخدا

گرمه

(گَ مِ چَ مِ)

دهی است از دهستان میان آباد بخش اسفراین شهرستان بجنورد، واقع در20 هزارگزی جنوب خاوری اسفراین. هوای آن گرم و دارای 129 تن سکنه است. آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات، بنشن، پنبه، تریاک، زیره و میوه جات و شغل اهالی زراعت و مالداری و قالیچه بافی. راه آن مالرو است. دبستان دارد. در تابستان به کوه ساری و کوه سیاه خانه میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

گرمه

(گَ مَ / مِ)

هر میوۀ پیش رس را گویند عموماً و خربزۀ پیش رس را خصوصاً. (برهان). خربزۀ پیش رس و کم حلاوت که آن را گرمک گویند و به عربی ملیون خوانند. (آنندراج). رجوع بگرمک شود، باقلای در آب ریخته. (آنندراج) (انجمن آرا)

لغت نامه دهخدا

آرمگه

مخفف آرامگاه، جای آسایش، مهد، مهاد، استراحت

فرهنگ لغت هوشیار

گردگه

کمر میان: سرش را بیاراست از تاج زر همان گردگاهش بزرین کمر. (شاهنامه)، لگن خاصره. توضیح ولف در فهرست شاهنامه این کلمه را بمعنی میان و اطراف کمر و ناف بصورت هر دو ضبط کرده و آقای دکتر شفق در فرهنگ شاهنامه آورده: گردگاه تهیگاه اطراف کمر میان و در لغت نامه دهخدا بمعانی مذکور گردگاه بکسر اول یاد شده

فرهنگ لغت هوشیار

گرمگاه

میان روز که هوا بنهایت گرمی است: گرمگاهی که چو دوزخ بدمد باد سموم تف با حورا چون نکهت حورا بیند. (خاقانی)

فرهنگ لغت هوشیار

گرمکه

بلال، ذرت

فرهنگ گویش مازندرانی

گرمزه

تخم مرغ

فرهنگ گویش مازندرانی

گرمه

خربزه ی ترکمنی، خربزه ی زودرس یا هر میوه ی زودرس

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی گرمگه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما