- گاوخر (خَ)
در تداول بجای گاو و خر آید بمعنی احمق. ابله
معنی گاوخر - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
گرزی که به شکل سر گاو ساخته باشند، گوسر، گاوسار، برای مثال یکی تخت و آن گرزۀ گاوسار/ که مانده ست از او در جهان یادگار (فردوسی - ۸/۲۷۴) ،
چوب کلفت که سر آن مانند گرز باشد
چوب کلفت که سر آن مانند گرز باشد
(وِ شَ لِ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان سه هزار شهرستان شهسوار، واقع در 31 هزارگزی جنوب شهسوار، سر راه عمومی سه هزار. سکنۀ دائم آن در حدود 15 تن. تابستان عده ای از حدود لشکرک و آب کله سر شهسوار برای هواخوری به این ده میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی از توابع تنکابن، واقع در ناحیۀ سه هزار. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 107)
(خُ)
لغت نامه دهخدا
دهی است جزء دهستان رحمت آباد بخش رودبار شهرستان رشت، واقع در 19 هزارگزی شمال باختری رودبار و 5 هزارگزی رستم آباد، سر راه کاروانه رو رستم آباد به عمارلو. کوهستانی و هوا معتدل مرطوب، مالاریائی، دارای 172 تن سکنه. زبان کردی است. آب آن از رود خانه سیاهرود و چاه. محصول آنجا غلات، برنج، لبنیات، شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه آن مالرو است و 6 باب دکان دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
(مَ رِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان کاکاوند بخش دلفان شهرستان خرم آباد، واقع در 42 هزارگزی شمال باختری نورآباد و 3 هزارگزی باختر شوسۀ خرم آباد به کرمانشاه، جلگه، سردسیر، مالاریائی، دارای 108 تن سکنه. آب آن از چشمه، محصول آن غلات، تریاک، لبنیات، پشم، شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو، ساکنین از طایفۀ مظفروند، قسمتی چادرنشین هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(سَ)
لغت نامه دهخدا
گاوسار. آنچه سرش شبیه به گاو باشد، گرزی که سر آن به هیأت گاو است:
همه نامداران پرخاشخر
ابا نیزه و گرزۀ گاوسر.
فردوسی.
وز آن جایگه شد بنزد پدر
بچنگ اندرون گرزۀ گاوسر.
فردوسی.
بچنگ اندرون گرزۀ گاوسر
بسر برش رخشان شده تاج زر.
فردوسی.
یکی گرزۀ گاوسر برگرفت
جهانی بدو مانده اندرشگفت.
فردوسی.
ابا باره و گرزۀ گاوسر
ابا طوق زرین و زرین کمر.
فردوسی.
چو تنگ اندرآورد با من زمین
برآهختم آن گاوسر گرز کین.
فردوسی.
در یکدست کتاره ای چون قطرۀ آب و در دست دیگر گاوسری چون قطعۀ سحاب. (حبیب السیر ج 2 ص 397 س 9). رجوع به گاوسار شود، نام گرز فریدون. همان گاوسار، گاوچهر است آن را گاوسره هم گویند با زیادتی ها در آخر. (برهان) :
تبه گردد آن هم بدست تو بر
بدین کین کشد گرزۀگاوسر.
فردوسی.
رجوع به گاوسار شود
همه نامداران پرخاشخر
ابا نیزه و گرزۀ گاوسر.
فردوسی.
وز آن جایگه شد بنزد پدر
بچنگ اندرون گرزۀ گاوسر.
فردوسی.
بچنگ اندرون گرزۀ گاوسر
بسر برش رخشان شده تاج زر.
فردوسی.
یکی گرزۀ گاوسر برگرفت
جهانی بدو مانده اندرشگفت.
فردوسی.
ابا باره و گرزۀ گاوسر
ابا طوق زرین و زرین کمر.
فردوسی.
چو تنگ اندرآورد با من زمین
برآهختم آن گاوسر گرز کین.
فردوسی.
در یکدست کتاره ای چون قطرۀ آب و در دست دیگر گاوسری چون قطعۀ سحاب. (حبیب السیر ج 2 ص 397 س 9). رجوع به گاوسار شود، نام گرز فریدون. همان گاوسار، گاوچهر است آن را گاوسره هم گویند با زیادتی ها در آخر. (برهان) :
تبه گردد آن هم بدست تو بر
بدین کین کشد گرزۀگاوسر.
فردوسی.
رجوع به گاوسار شود
آنچه بشکل و هیئت گاو باشد، یا گرز (گرزه عمود) گاوسار. گرزی که سرش شبیه بسر گاو باشد: چون زند بر مهره شیران دبوس شصت من چون زند بر گردن گردان عمود گاو سار. (منوچهری)، گرز فریدون که سرش همانند سر گاو بود: فریدون ابا گرزه گاوسار بفرمود کردن برآنجا نگار. (گشتاسب نامه دقیقی)، طویله ای که در پیش سرای برای گاو آماده کنند: بهو گاوسار فراخ
از توابع سه هزار واقع در منطقه ی تنکابن
نام محلی در تنکابن که راه سه هزار از آن می گذرد