- ککجی
کنایه از: فرد عصبانی و تند مزاج
معنی ککجی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کَ رَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از کشتی خرد که برای حمل اسباب به کار برند. (آنندراج). کشتی خرد و کوچک. (ناظم الاطباء). زورق. (ناظم الاطباء) (یادداشت مؤلف). طرّاده. لتکا. بلم. قفّه. غراب. (یادداشت مؤلف). رجوع به زورق شود
(کَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است جزء دهستان قاقازان بخش ضیأآباد شهرستان قزوین. در کوهستان واقع شده و سردسیر است. سکنۀ آن 250 تن است. آب آن از چشمه سار و رودخانه تأمین می شود. محصول آن غلات، نخود، لوبیا، میوه جات، انگور و شغل مردم زراعت و مکاری و جوال و جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
(کَ خوا / خا)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان اورامان است که در بخش رزاب شهرستان سنندج واقع است و 400 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(کَ)
لغت نامه دهخدا
به هندی خیار بادرنگ و کالک را میگویند. (برهان) (آنندراج). قسمی خیار. (ناظم الاطباء) ، به هندی قثاء است. (فهرست مخزن الادویه)
لوچی، حول، دوبینی
اسم هندی تخم زردک است، (تحفۀ حکیم مؤمن)، اسم فارسی حسوی است که از برور سازند، (فهرست مخزن الادویه)
(کَ جَ)
لغت نامه دهخدا
بطور. کج. بصورت کج. (یادداشت مؤلف). کج گونه. یک بری. حالتی غیر از حالت استقامت و راستی
(کَ کَ)
لغت نامه دهخدا
نام شهری است در هندوستان. (برهان) :
پسر آن ملکی تو که به مردی بگشاد
ز عدن تا جروان وز جروان تا ککری.
فرخی (از حاشیۀ برهان چ معین)
پسر آن ملکی تو که به مردی بگشاد
ز عدن تا جروان وز جروان تا ککری.
فرخی (از حاشیۀ برهان چ معین)
بلم، زورق، قایق، کلک
کنجد
نوی پرنده
