معنی کوکنک در لغت نامه دهخدا

مصغر کوکن است که جغد باشد و آن پرنده ای است به نحوست مشهور. (برهان) (آنندراج). کوکن یعنی جغد کوچک. (ناظم الاطباء) :، آواز نای و حسن کجاسیرگاه تو، ویرانه ها و خلق در آن همچو کوکنک.، خیالی سبزواری (از فرهنگ رشیدی).، الصخد،بانگ کوکنک. (مهذب الاسماء، یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

معنی کوکنک - جستجوی لغت در جدول جو

کوکنک(کو کَ نَ)

لغت نامه دهخدا

کوکنک

فرهنگ لغت هوشیار

کوکن

جغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، پش، کوف، بایقوش، بوم، کلک، مرغ شب آویز، هامه، پژ، مرغ شباویز، کول، کلیک، مرغ بهمن، آکو، کوچ، پشک، پسک، کنگر، شباویز، بیغوش، چغو، اشوزشت، چوگک، مرغ حق، بوف

جُغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پَر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، پُش، کوف، بایقوش، بوم، کَلِک، مُرغ شَب آویز، هامِه، پُژ، مُرغ شَباویز، کول، کَلیک، مُرغ بَهمَن، آکو، کوچ، پَشک، پَسَک، کُنگُر، شَباویز، بَیغوش، چَغو، اَشوزُشت، چوگَک، مُرغ حَق، بوف

فرهنگ فارسی عمید

کرکنک

(کَ)

شهری بوده است به سیستان و سپاه سلطان محمود در حرب با هندوان آنجا فرودآمده بود: و سپاه سلطان به کرکنک فرودآمده بود و مردم بسیار از ایشان نحو هزار سوار به مشیتی رفته بودند اندر نواحی سیستان. (تاریخ سیستان ص 355)

لغت نامه دهخدا

کلکنک

(کِ کَ نَ / کِ کَ)

تخم خرفه را گویند و به عربی بقله الحمقا خوانند. (برهان). تخمۀ خرفه را گویند. (آنندراج). تخم خرفه. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کوکلک

(کو کَ لَ / کوکْ لَ)

غوزۀ پنبه را گویند که هنوز نشکفته باشد، یعنی غلافی که پنبه در درون آن است. (برهان). بالضم و واومجهول... غوزۀ پنبه که هنوز ناشکفته باشد. (فرهنگ رشیدی). غوزۀ پنبۀ ناشکفته را گویند. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

کوشنک

(شَ)

دهی از دهستان کنارشهر که در بخش بردسکن شهرستان کاشمر واقع است و 131 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

کوکن

(کُو کِ)

به هندی نام ولایتی است از ملک دکن بر ساحل دریای عمان. (برهان) (آنندراج). نام ولایتی است از ملک دکن که بر ساحل دریای شور است. (از غیاث اللغات از فرهنگ رشیدی و برهان و سراج)

لغت نامه دهخدا

کوکن

(کَ)

با ثانی مجهول جغد را گویند و آن مرغی است که به نحوست اشتهار دارد. (برهان). جغد را گویند و آن مرغی است که به نحوست اشتهار دارد و آن را کوکه و بوم نیز گفته اند. (آنندراج). جغد که بوم نیز گویند و کوکنک تصغیر آن. (فرهنگ رشیدی) ، غلۀ نیم رس بریان کرده را نیز گویند. (برهان) (آنندراج). غلۀ نیم رس که دلمل نیز گویند. (فرهنگ رشیدی). دلمل. (غیاث)

لغت نامه دهخدا

کونک

دهی از دهستان چانف که در بخش بمپور شهرستان ایرانشهر واقع است و 150 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا