جدول جو
جدول جو

معنی کوکن

کوکن
جغد، پرنده ای وحشی و حرام گوشت با چهرۀ پهن و چشم های درشت، پاهای بزرگ و منقار خمیده که در برخی از انواع آن در دو طرف سرش دو دسته پر شبیه شاخ قرار دارد، بیشتر در ویرانه ها و غارها به سر می برد و شب ها از لانۀ خود خارج می شود و موش های صحرایی و پرندگان کوچک را شکار می کند به شومی و نحوست معروف است، پش، کوف، بایقوش، بوم، کلک، مرغ شب آویز، هامه، پژ، مرغ شباویز، کول، کلیک، مرغ بهمن، آکو، کوچ، پشک، پسک، کنگر، شباویز، بیغوش، چغو، اشوزشت، چوگک، مرغ حق، بوف
تصویری از کوکن
تصویر کوکن
فرهنگ فارسی عمید

واژه‌های مرتبط با کوکن

کوکن

کوکن
به هندی نام ولایتی است از ملک دکن بر ساحل دریای عمان. (برهان) (آنندراج). نام ولایتی است از ملک دکن که بر ساحل دریای شور است. (از غیاث اللغات از فرهنگ رشیدی و برهان و سراج)
لغت نامه دهخدا

کوکن

کوکن
با ثانی مجهول جغد را گویند و آن مرغی است که به نحوست اشتهار دارد. (برهان). جغد را گویند و آن مرغی است که به نحوست اشتهار دارد و آن را کوکه و بوم نیز گفته اند. (آنندراج). جغد که بوم نیز گویند و کوکنک تصغیر آن. (فرهنگ رشیدی) ، غلۀ نیم رس بریان کرده را نیز گویند. (برهان) (آنندراج). غلۀ نیم رس که دلمل نیز گویند. (فرهنگ رشیدی). دلمل. (غیاث)
لغت نامه دهخدا

کوکب

کوکب
ستاره، گلی زینتی درشت و پرپر به رنگهای ارغوانی سفید قرمز زرد یا بنفش
کوکب
فرهنگ نامهای ایرانی

چوکن

چوکن
ترکی پیازک پیازی گرزی که سر آن با زنجیر به دست بند می شود
چوکن
فرهنگ لغت هوشیار