معنی کوما در لغت نامه دهخدا

یکی از شهرهای قدیم ایتالیا در ساحل تیره بود که دوازده قرن پیش ازمسیح پی افکنده شد و چون به دستیاری مهاجرنشینان شهرکوما واقع در آسیای صغیر ساخته شده بود، بدین نام موسوم گردید، (از اعلام تمدن قدیم فوستل دوکولانژ ترجمه نصراﷲ فلسفی)، شهری در کامپانی ایتالیا و مهاجرنشین باستانی یونان که در نزدیک آن دخمۀ زن جادوگری یافت شده است، (از لاروس)

معنی کوما در فرهنگ گویش مازندرانی

چوبی سر پهن که با آن اشیا را کوبند، چوب یا فلزی که برای.، ابزار بافندگی قدیمی، شانه ی کرچال

معنی کوما - جستجوی لغت در جدول جو

کوما

لغت نامه دهخدا

کوما

فرهنگ گویش مازندرانی

هوما

(دخترانه)

مرغ سعادت، فرخنده (نگارش کردی: هما)

فرهنگ نامهای ایرانی

توما

(پسرانه)

تؤام، همراه، نام یکی از حواریون عیسی (ع)

فرهنگ نامهای ایرانی

کوشا

(پسرانه)

ساعی، تلاشگر

فرهنگ نامهای ایرانی

روما

(دخترانه و پسرانه)

آسمان

فرهنگ نامهای ایرانی

سوما

(پسرانه)

در گویش مازندران نهر آب

فرهنگ نامهای ایرانی

کومش

چاه کن، مقنی

فرهنگ فارسی عمید

کومه

تودۀ خاک

فرهنگ فارسی عمید

کوکا

درختچۀ بومی امریکای جنوبی با گل های کوچک و زرد که از برگ های آن کوکائین استخراج می شود

فرهنگ فارسی عمید

کومه

پناهگاه کوچکی که فالیزبانان و شکارچیان با شاخ و برگ درختان در بیابان برای خود درست می کنند، کریچ، کرچه، کریچه، گریچ، کازه
آبکامه، نان خورشی که از شیر و ماست و بعضی چیزهای دیگر درست کنند، گندم یا جو یا نان خشک که در آب یا شیر یا ماست بخیسانند و داروهایی نیز به آن بیفزایند و بعد در آفتاب خشک کنند

پناهگاه کوچکی که فالیزبانان و شکارچیان با شاخ و برگ درختان در بیابان برای خود درست می کنند، کُریچ، کُرچه، کُریچِه، گُریچ، کازِه
آبکامِه، نان خورشی که از شیر و ماست و بعضی چیزهای دیگر درست کنند، گندم یا جو یا نان خشک که در آب یا شیر یا ماست بخیسانند و داروهایی نیز به آن بیفزایند و بعد در آفتاب خشک کنند

فرهنگ فارسی عمید

کرما

کریم ها، بخشندگان، جمع واژۀ کریم

فرهنگ فارسی عمید

کوشا

کسی که در کارها جدوجهد می کند

فرهنگ فارسی عمید

کومار

سیاکوتی، درختچه ای از تیرۀ گل سرخیان با شاخه های انبوه و خاردار و برگ های سبز تیره که گل های آن در طب به عنوان مقوی قلب و ضد تشنج به صورت دم کرده یا پودر به کار می رود، بلک، سرخ ولیک، قره گیله، ولک، کورچ، کویچ، مارخ، ولیک، سیاه الله

سیاکوتی، درختچه ای از تیرۀ گل سرخیان با شاخه های انبوه و خاردار و برگ های سبز تیره که گل های آن در طب به عنوان مقوی قلب و ضد تشنج به صورت دم کرده یا پودر به کار می رود، بَلَک، سُرخ وَلیک، قَرَه گیلِه، وَلَک، کورچ، کِویچ، مارِخ، وَلیک، سیاه الله

فرهنگ فارسی عمید

کوماء

(کَ)

ناقۀ بزرگ کوهان. (منتهی الارب) (آنندراج). ماده شتر بزرگ کوهان. ج، کوم. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

کوماج

به معنی کماج است و آن نانی باشد معروف، (برهان)، نام نانی است که پزند و خورند و معروف است ... کوماج را به عربی طلمه گویند، (آنندراج)، کماج، (ناظم الاطباء)، کماج، طلمه، خبزالمله، مملول، ملیل، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
دل اعدات در تنورۀ غم
چو به خاکستر اندرون کوماج،
سوزنی (یادداشت ایضاً)،
رجوع به کماج شود

به معنی کماج است و آن نانی باشد معروف، (برهان)، نام نانی است که پزند و خورند و معروف است ... کوماج را به عربی طلمه گویند، (آنندراج)، کماج، (ناظم الاطباء)، کماج، طُلمه، خبزالمله، مملول، ملیل، (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
دل اعدات در تنورۀ غم
چو به خاکستر اندرون کوماج،
سوزنی (یادداشت ایضاً)،
رجوع به کماج شود

لغت نامه دهخدا

کوماد

(بُ)

از دیه های ساوه است. (تاریخ قم ص 140)

لغت نامه دهخدا

کوماس

دهی از دهستان ویسیان که در بخش ویسیان شهرستان خرم آباد واقع است و 300 تن سکنه دارد، ساکنین آن از عشایر جودکی هستند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

کومان

صاحب منتهی الارب ذیل تدسیم آرد: به روغن تر کردن و سیاه کردن کومان زنخ بچه را تا چشم نرسد به وی، و در حاشیه نوشته: کومان برآمدگی باشد

لغت نامه دهخدا

کوماج

نام نانی است که بپزند و بخورند و معروف است

فرهنگ لغت هوشیار

لوما

اگر نه چرا نه

فرهنگ لغت هوشیار

کومش

مقنی، چاه کن، کاریز کن

فرهنگ لغت هوشیار

کومه

کپه خاک جامه ای که از نی و علف سازند و پالیزبانان در آن نشینند و محافظت پالیزو زراعت کنند و گاهی نیز صیادان در آن کمین نمایند، آلونک کپر کلبه

فرهنگ لغت هوشیار

کوشا

جاهد، جهد کننده در کار، کوشش نماینده

فرهنگ لغت هوشیار

کوکا

اسپانیایی سر خچوب از گیاهان درختچه ایست بارتفاع بین یک تا سه متر از تیره کتانیان دارای ریشه های منشعب و ساقه صاف و برنگ مایل بسفید و شاخه های راست و متعدد. برگهای آن متناوب و ساده و کامل و بیضوی و نوک تیز بدرازای 4 تا 8 سانتیمتر و برنگ سبز شفاف در سطح فوقانی پهنک است. برگهای این گیاه دارای بوی چای و طعم تلخ و قابض است. گلهای آن کوچک و منظم و برنگ زرد مایل بسفید میباشد و شامل 5 کاسبرگ و 5 گلبرگ آزاد و 10 پرچم متصل بهم در قاعده است. در برگ کوکا یک تانن بنام کوکائین و تروکزیلین و سینامیل کوکائین وجود دارد خشب الاحمر کهوکا کوهکا کوکا آغاجی

فرهنگ لغت هوشیار

کولا

تازی گشته کلا بنگرید به کلا درختی است از تیره پنیر کیان و از دسته استرکو لیاسه که بومی نواحی استوایی قاره افریقا است. ارتفاع گونه های مختلف این درخت بین 15 تا 20 متر است. برگها یش معمولا ساده و متناوب و در برخی گونه ها مجتمع است (بین 5 تا 15 برگ بطور فراهم جمع میشوند)، سطح فوقانی پهنک برگ آنها شفاف ولی سطح تحتانی برنگ سبز روشن است. گلها این گیاه معمولا بر روی شاخه های جوان (2 یا 3 یا 4 ساله) ظاهر میشوند و بندرت شاخه های مسن گل دار میگردند. مادگی گیاه شامل 5 تا 6 بر چه آزاد است که در هر برچه 5 تا 16 تخمچه قرار دارد. میوه آنها شامل 2 تا 6 فولیکول گردو بیضوی است و در درون آنها 5 تا 6 دانه موجود است. دانه های درون میوه بین 8 تا 15 گرم وزن دارند. دانه کلا شامل 3، 2 درصد کافئین و 2 تئو برومین و 6، 1 درصد تانن و 58 درصد مواد چرب است جوزالزنج درخت قهوه سودانی جوز کولا. جامه ای پشمین که شبانان پوشند

فرهنگ لغت هوشیار

دوما

ساخته نادرست فارسی گویان دویم دریا مجلس نمایندگان ملت در کشور روسیه

فرهنگ لغت هوشیار

دوما

مجلس نمایندگان ملت در کشور روسیه

فرهنگ فارسی معین

کوکا

((کُ))

درختچه ای از تیره کتانیان که از برگ های آن در امور پزشکی استفاده می شود و کوکایین هم از آن گرفته می شود. برگ های خشک شده آن مانند چای است و هنگام جویدن اثری مانند توتون دارد

فرهنگ فارسی معین