- کندن
- حفر کردن
معنی کندن - جستجوی لغت در جدول جو
- کندن
- بیرون آوردن خاک و ایجاد گودال، حفر کردن مثلاً زمین را کند
جدا کردن چیزی از چیز دیگر مثلاً چسب را از روی شیشه کند
درآوردن لباس مثلاً جورابش را کند
ایجاد کردن نقش و نگار یا نوشته بر سنگ یا چوب یا فلز، حکاکی کردن مثلاً نام او را پایین مجمسه کنده بودند
کنایه از جدا شدن از فردی که قبلا مورد علاقه بوده، ترک کردن
خراب و ویران کردن
- کندن
- حفر کردن زمین و مانند آن
- کندن ((کَ دَ))
- حفر کردن، جدا کردن، کشیدن و از بیخ برآوردن، جدا کردن چیزی که متصل به چیز دیگر است
- کندن
- Uproot, Dig, Strip
- کندن
- cavar, despir, arrancar
- کندن
- graben, entkleiden, entwurzeln
- کندن
- kopać, zdzierać, wykorzenić
- کندن
- копать , снимать , выкорчевывать
- کندن
- копати , знімати , викорчовувати
- کندن
- cavar, despojar, desarraigar
- کندن
- creuser, dépouiller, déraciner
- کندن
- scavare, spogliare, sradicare
- کندن
- graven, uitkleden, uitroeien
- کندن
- खोदना , उतारना , उखाड़ना
- کندن
- menggali, menanggalkan, mencabut
- کندن
- حفر , ينزع , قطع
- کندن
- 파다 , 벗기다 , 뽑다
- کندن
- לחפור , להפשיט , לעקור
- کندن
- 挖 , 剥离 , 连根拔起
- کندن
- 掘る , 剥ぐ , 根を引き抜く
- کندن
- kazmak, soymak, kökünden sökmek
- کندن
- kuchimba, kuvua, kung'oa
- کندن
- ขุด , ลอก , ถอนราก
- کندن
- খোঁড়া , খুলে ফেলা , মূল থেকে তুলে ফেলা
- کندن
- کھودنا , اتارنا , اکھاڑنا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پر کردن، انباشتن، چیزی را در ظرفی ریختن یا جا دادن که تمام آن را فرا گیرد، آگندن، آکنیدن، پر ساختن برای مثال نکوشم به آکندن گنج من / نخواهم پراگندن انجمن (فردوسی - ۶/۵۹۷ حاشیه)
افکندن، به دور انداختن، انداختن، پرت کردن
بر زمین زدن
کنار زدن چادر یا نقاب و امثال آن ها، گستردن و پهن کردن فرش
افشاندن، پاشیدن
حذف کردن
پدید آوردن
اوکندن
بر زمین زدن
کنار زدن چادر یا نقاب و امثال آن ها، گستردن و پهن کردن فرش
افشاندن، پاشیدن
حذف کردن
پدید آوردن
اوکندن
آجیده کردن جامه بخیه کردن سوزنی، دفن کردن در چال گذاشتن جسد مرده: بیست وسوم این ماه قرمطی در مکه رفت و بسیاری از مسلمانان بکشت و چاه زمزم را از کشته پر کرد تا بگندید و سه هزار کشته پیرامن کعبه افکنده بود چون قرامطه برفتند و (کذا) ایشان را همانجا بنگندند
((کَ دَ))
فرهنگ فارسی معین
پر کردن، انباشتن، توی چیزی را پر کردن، سطح چیزی را با چیز دیگری پوشاندن، غنی کردن، آبادان کردن، مدفون ساختن
((فِ کَ دَ))
فرهنگ فارسی معین
انداختن، پرت کردن، گستردن، از قلم انداختن، به حساب نیاوردن، شکست دادن، جا گرفتن، اقامت کردن، افکندن
پسوند تعدیه فعل لازم و آن باخر ریشه دستوری (دوم شخص مفرد امر حاضر) پیوندد: خند - اندن جه - اندن دو - اندن، در صورتیکه باخر مفرد امر حاضر از فعل متعدی پیوندد دال بر وادار کردن کسی است بعملی: خور - اندن پوش - اندن کش - اندن