معنی کنجدکار - جستجوی لغت در جدول جو

کنجدکار(کُ جَ رُ)

لغت نامه دهخدا

کنجکاو

کسی که در جایی یا در امری تفحص و کاوش می کند

فرهنگ فارسی عمید

کندکار

(کُ)

که کار کند کند. بطی ءالانتقال. بطی ٔالعمل. مقابل تندکار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

گنجدار

(گَ)

نام نوایی و صوتی است از موسیقی. (برهان) (آنندراج) (جهانگیری) (شعوری ج 2 ص 297). این بیت را از منوچهری دامغانی شاهد آورده اند:
دو گوشت همیشه سوی گنجدار
دو چشمت همیشه سوی اهوران.
’فرهنگ نظام’ ولی این بیت در دیوان چ کازیمیرسکی (ص 100) و چ دبیرسیاقی (ص 62) بدین صورت آمده و اصح است:
دو گوشت همیشه سوی گنج گاو
دو چشمت همیشه سوی احوران.
(حاشیۀ برهان قاطع چ معین)

لغت نامه دهخدا

کنجکاو

(تَ)

کنجکاونده. جساس. تفحص کننده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آنکه کنجکاوی کند. متفحص. غوررس. (فرهنگ فارسی معین) :
ای بسا گنج آکنان کنجکاو
کان خیال اندیش را شد ریش گاو.
مولوی.
روستائی شد در آخر سوی گاو
گاو را می جست شب آن کنجکاو.
مولوی.
رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

کنادار

(کَ)

قسمی از کفش و پااوزار. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

تندکار

(تُ)

سریعالعمل. مقابل کندکار. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

گنجدار

(چُ)

خزینه دار. (شعوری ج 2 ص 2972). خزانه دار. (ناظم الاطباء) ، صاحب گنج. متمول. غنی:
همه کدخدایند مزدور کیست
همه گنج دارند گنجور کیست ؟
فردوسی.
سر گنجداران پر از بیم گشت
ستمکاره را دل به دو نیم گشت.
فردوسی.
گنجداران فزون ز حد شمار
گنج بر گنج ساختند نثار.
نظامی

لغت نامه دهخدا

کنجدجان

(کُ جِ)

قصبه ای است از دهستان جلگه که در بخش مرکزی شهرستان گلپایگان واقع است و 3337 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

کندکاری

(کُ)

صفت کندکار. (دهخدا). عمل کندکار. رجوع به کندکار شود

لغت نامه دهخدا