معنی کلاچای - جستجوی لغت در جدول جو

نام محله ای است به بخارا. و عبدالله بن مجید کلابادی از آنجاست. (انجمن آرای) (آنندراج). نام دروازه ای به بخارا. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : بر دروازۀ کلاباد در منزل درویش بودند. (انیس الطالبین ص 138). به دروازه کلاباد رسیدم نماز شام شده بود. (انیس الطالبین ص 159). با جمعی از درویشان شهر بخارا در دروازۀ کلاباد بودند در منزل درویش. (انیس الطالبین ص 159). حضرت خواجۀ ما قدس اﷲ روحه در بخارا در محلۀ کلاباد بودند. (انیس الطالبین ص 77). و رجوع به کلابادی و احوال و اشعار رودکی ص 94 شود

لغت نامه دهخدا

کلابادی

(کُ)

نسبت است به کلاباد که محله ای بزرگ در بخارا در قسمت بالای شهراست. (از انساب سمعانی)
نسبت است به کلاباد که محله ای است در نیشابور و جلابادش خوانند. (از انساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

کلابات

(کِ)

جمع واژۀ کلب (بمعنی سگ). (منتهی الارب). رجوع به کلب و کلاب شود

لغت نامه دهخدا

کلاکار

(کَلْ لا)

هنگامه ساز. فتنه انگیز. جنگجو. (ناظم الاطباء) (از اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

کلاکوی

مرحوم دهخدا در یادداشتی آرند: ’در بیت ذیل عمعق آیا کلاهوی است، در شاهنامه دیده شود. آیا کلاهوی اعور بوده ؟’
خری زیر من چون خبز دوک لیکن
بر او من چنان چون کلاکوی اعور.
عمعق (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
شاید این کلمه مصحف کاغو یاکلاوو = کلاهو + ی (حرف بیان حرکت کسرۀ اضافه) است. و رجوع به کلاوو و کلاهو و کلاکموش شود

لغت نامه دهخدا

کلالان

(کَ لَ)

کوه... کوهی است که خط سرحدی عراق و ایران از قلۀ آن عبور می کند. رجوع به جغرافیای غرب ایران ص 134 شود

لغت نامه دهخدا

قباچای

(قَ)

قبا و جامۀ کوچک. (برهان). قباچه. (رشیدی بنقل دکتر معین در حاشیۀ برهان)

لغت نامه دهخدا

خلاجای

(خَ)

جای لازم. بیت الخلاء. پای خانه. فرناک. (ناظم الاطباء). ادب خانه، نهانخانه. (یادداشت بخط مؤلف)