معنی کدیر در لغت نامه دهخدا

دهی است در ناحیۀ رویان و رستمدار. هنگامی که ملک کیومرث بن بیستون (807- 857 هَ. ق) اهالی رویان و رستمدار را مجبور ساخت که مذهب تسنن را ترک گویند و به مذهب شیعه درآیند، سکنۀ کدیر با دادن 800 رأس قاطر مجاز شدند که در مذهب تسنن باقی بمانند و تا دو قرن بعد از آن تاریخ مردم سنی مزبور در قریۀ کدیر مقیم بودند. (از ترجمه سفرنامۀ مازندران رابینو ص 34)

معنی کدیر در لغت نامه دهخدا

آنکه تیرگی داشته باشد. (منتهی الارب). هرچه تیرگی داشته باشد. (ناظم الاطباء)

معنی کدیر در فرهنگ فارسی معین

هر چیزی که تیرگی داشته باشد

معنی کدیر در فرهنگ گویش مازندرانی

دهستانی واقع درمنطقه ی نوشهر

معنی کدیر - جستجوی لغت در جدول جو

کدیر

لغت نامه دهخدا

کدیر

لغت نامه دهخدا

کدیر

فرهنگ فارسی معین

کدیر

فرهنگ گویش مازندرانی

غدیر

(پسرانه)

آبگیر، تالاب، نام آبگیری میان مکه ومدینه که در آنجا پیامبر (ص)، علی (ع) را به عنوان جانشین خود معرفی کرد

فرهنگ نامهای ایرانی

قدیر

(پسرانه)

توانا، قادر، از نامهای خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

کهیر

عارضه ای که به سبب آلرژی نسبت به بعضی مواد غذایی، سرم های تزریقی یا داروها به طور ناگهانی به صورت برآمدگی های سرخ رنگ و خارش دار در پوست بدن ظاهر می شود

فرهنگ فارسی عمید

قدیر

از نام ها و صفات باری تعالی، دارای قدرت، توانا

فرهنگ فارسی عمید

غدیر

آبگیر، تالاب، جای جمع شدن آب باران در بیابان، آب راکدی که از سیل باقی بماند

فرهنگ فارسی عمید

کویر

زمین شوره زار، سراب، شیر ژیان

فرهنگ فارسی عمید

کبیر

بزرگ، مفرد واژۀ کبار و کبراء، در علوم ادبی در علم عروض از بحور شعر بر وزن «مفعولات مفعولات مستفعلن»

فرهنگ فارسی عمید

هدیر

بانگ شتر، آواز کبوتر

فرهنگ فارسی عمید

کدین

چوبی که گازران با آن جامه را می کوبند، کوبین، شنگینه، برای مثال دل مؤمنان را ز وسواس امانی / سر ناصبی را به حجت کدینی (ناصرخسرو - ۱۷)
پتک، وسیلۀ پولادی سنگین شبیه چکش با دستۀ چوبی بزرگ که آهنگران با آن آهن را در روی سندان می کوبند، خایسک، پکوک، کوبن

چوبی که گازران با آن جامه را می کوبند، کوبین، شنگینه، برای مِثال دل مؤمنان را ز وسواس امانی / سر ناصبی را به حجت کدینی (ناصرخسرو - ۱۷)
پُتک، وسیلۀ پولادی سنگین شبیه چکش با دستۀ چوبی بزرگ که آهنگران با آن آهن را در روی سندان می کوبند، خایِسک، پَکوک، کوبَن

فرهنگ فارسی عمید

کتیر

زمین شوره، شوره زار، سراب، برای مثال چون زمین کتیر کاو از دور / همچو آب آید و نباشد آب (منطقی - شاعران بی دیوان - ۲۰۰)

فرهنگ فارسی عمید

تکدیر

تیره کردن، کسی را دلتنگ کردن

فرهنگ فارسی عمید

کئیر

کهیر، عارضه ای که به سبب آلرژی نسبت به بعضی مواد غذایی، سرم های تزریقی یا داروها به طور ناگهانی به صورت برآمدگی های سرخ رنگ و خارش دار در پوست بدن ظاهر می شود

فرهنگ فارسی عمید

تکدیر

(تَ ذُ)

تیره کردن: کدره تکدیراً. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تیره گردانیدن چیزی را. (از اقرب الموارد). یقال: کدر عیشه. نقیض صفا. (منتهی الارب) ، اندوهگین کردن کسی را، ریختن آب را. (از اقرب الموارد) ، در تداول امروزی، نقیض تقدیر.
- تکدیر خاطر، تشویش خاطر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کثیر

بسیار، وافر، مقابل قلیل

فرهنگ لغت هوشیار

کسیر

شکسته

فرهنگ لغت هوشیار

کبیر

بزرگ، کلان

فرهنگ لغت هوشیار

قدیر

دارای قدرت

فرهنگ لغت هوشیار

غدیر

جای جمع شدن آب باران، تالاب و بمعنی محلی میان مکه و مدینه

فرهنگ لغت هوشیار

کدیه

کدیه در فارسی پارسی تازی گشته گدیه گدایی نیست حاجت مرا به افسانه کدیه خوش نیست گنج در خانه (نزاری) سختی روز گار، گدایی: (بدین لطیفه که گفتم گمان کدیه مبر ببنده گر چه گدایی شریعت شعر است) (انوری سروری)

فرهنگ لغت هوشیار

کدیور

برزگر، کشاورز، کدخدا

فرهنگ لغت هوشیار

کدین

کدنگ: (دل مومنان را ز وسواس امانی سر ناصبی را بحجت کدینی) (ناصر خسرو)

فرهنگ لغت هوشیار

کدید

نمک اسیده، شکاف فراخ، زمین کوفته زیر پای ستوران، گرد خاک

فرهنگ لغت هوشیار

کدور

جمع کدر: (سحاب فضل تو آلودگان عصیان را باب توبه فرو شست تن ز گرد کدور) (سلمان) توضیح بهار عجم و بنقل آنند راج از او این کلمه را (مخفف کدورت) گرفته اند و گفته اند (مثل ضرورت و ضرور) و نیز نوشته اند: (در قاموس کدور مصدر گفته)

فرهنگ لغت هوشیار

سدیر

گیاه، سرچشمه مخفف سه دیر ساختمانی که نعمان بن منذر برای بهرام گور ساخته بود

فرهنگ لغت هوشیار