معنی کتکار در لغت نامه دهخدا

کتگر. (آنندراج). کتگار. (ناظم الاطباء). درودگر باشد. (برهان). درودگر و نجار باشد. (آنندراج) (ناظم الاطباء). کتگر و کتکار درودگرچارپایه و کت ساز بوده است و بعد از آن در مطلق درودگری استعمال کرده اند چنانکه معنی ترکیبی آن دلالت براین می کند. (آنندراج). رجوع به کتگر و کتگار شود

معنی کتکار - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی کتکار در فرهنگ فارسی معین

کسی که کت سازد، درودگر، نجار

کتکار

لغت نامه دهخدا

کتکار

فرهنگ لغت هوشیار

کتکار

فرهنگ فارسی معین

شتکار

شدکار، شیار، زمینی که آن را شیار کرده و تخم پاشیده باشند، زمین شیار شده

فرهنگ فارسی عمید

کتگار

(کَ)

کتگر. درودگر. (فرهنگ جهانگیری) (ناظم الاطباء). نجار. (ناظم الاطباء). کتکار. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به کتگر و کتکار و درودگر شود

لغت نامه دهخدا

کتکان

(کُ تَ لِ رَ زَ)

دهی است از دهستان رودبار بخش معلم کلایۀ شهرستان قزوین. کوهستانی و سردسیر. سکنه 158 تن. آب آن از رود خانه ورتوان. محصول آنجا غلات و پنبه. شغل اهالی زراعت است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

کتکا

(کَ)

در گیلان نوعی از شیرینی است که آن را با روغن گردو و آرد گندم سازند و کتکا خوانند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کتکر

(کَ کَ)

بمعنی کتکار است که درودگر باشد. (برهان). درودگر. نجار. (ناظم الاطباء). رجوع به کتکار و کتگار و کتگر شود

لغت نامه دهخدا

تکار

(تَ)

دو و دویدگی، اسب تندرو. (ناظم الاطباء)