- کاوین
کابین که مهر زنان باشد و آن مبلغی است که در وقت نکاح کردن مقرر کنند، (برهان)، صداق، (یادداشت مؤلف) : دختر شهنشاه فخرالدوله را از بهر نوح بن منصور بخواستند مبلغ صد هزار دینار کاوین، (مجمل التواریخ و القصص)، موسی گفت: من چیزی ندارم که کاوین دهم، شعیب گفت: کاوین او خواهم که تو هشت سال مزدوری کنی، (تاریخ بلعمی)،
که بی کاوین اگر چه پادشاهی
ز من برنایدت کامی که خواهی،
نظامی،
گشت با او بشرط کاوین جفت
نعمتی یافت، شکر نعمت گفت،
نظامی،
عروسانی زناشویی ندیده
بکاوین از جهان خود را خریده،
نظامی،
در شکر ریز طرب بر عده داران رزان
از پی کاوین بهای کاویان افشانده اند،
خاقانی،
گفت: این دختران را به این پسران خویش دادم و هر یکی را ده هزار دینار کاوین کردم، (تذکرهالاولیاء)،
خوش عروسی است جهان از ره صورت لیکن
هر که پیوست بدو عمر خودش کاوین داد،
حافظ،
- در کاوین آوردن، به عقد خود درآوردن، به حبالۀ نکاح درآوردن:
فرستد مهد و در کاوینش آرد
بمهد خود عروس آیینش آرد،
نظامی،
رجوع به کابین شود
که بی کاوین اگر چه پادشاهی
ز من برنایدت کامی که خواهی،
نظامی،
گشت با او بشرط کاوین جفت
نعمتی یافت، شکر نعمت گفت،
نظامی،
عروسانی زناشویی ندیده
بکاوین از جهان خود را خریده،
نظامی،
در شکر ریز طرب بر عده داران رزان
از پی کاوین بهای کاویان افشانده اند،
خاقانی،
گفت: این دختران را به این پسران خویش دادم و هر یکی را ده هزار دینار کاوین کردم، (تذکرهالاولیاء)،
خوش عروسی است جهان از ره صورت لیکن
هر که پیوست بدو عمر خودش کاوین داد،
حافظ،
- در کاوین آوردن، به عقد خود درآوردن، به حبالۀ نکاح درآوردن:
فرستد مهد و در کاوینش آرد
بمهد خود عروس آیینش آرد،
نظامی،
رجوع به کابین شود
