- ژیژ
مردار، پلشت، نجس
معنی ژیژ - جستجوی لغت در جدول جو
- ژیژ
مردار، (جهانگیری)، پلشت، نجس، (برهان)، لاش، چرکین، در صحاح الفرس ژیژ و ریژ آمده و ناچار یکی تصحیف دیگری است، صاحب فرهنگ رشیدی آرد: ژیژ، ژیژا، ژاوژا، ژأوژا (هر چهار لغت) مرادف جیز و جیژ است یعنی خارپشت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کام، آرزو، مراد، هوس، برای مثال دیدی تو ریژ و کام بدو اندرون بسی / با ریدکان مطرب بودی به فرّ و زیب (رودکی - ۴۹۳)
زمین پشته پشته
زمین پشته پشته
گیاهی بی مزه، خاردار و خودرو شبیه درمنه که در صحراها می روید، شتر آن را از زمین می کند و می جود اما نمی تواند نرم کند و فرو ببرد، جز سوختن مصرفی ندارد،
حرف بی ربط و بی معنی، سخن بیهوده و بی سر و ته، چرند، یاوه، ژاژه، چرند و پرند، دری وری، جفنگ، چرت، شرّ و ور، کلپتره، چرت و پرت، فلاده، بسباس، ترّهه
کنگر
کاکوتی
ژاژ خاییدن: کنایه از سخنان بی مزه، بیهوده و بی معنی گفتن، یاوه سرایی کردن، برای مثال همه دعوی کنی و خایی ژاژ / در همه کارها حقیری و هاژ (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۸۷) ، گر ننالم گویند نیست حاجتمند / وگر بنالم گویند ژاژ می خاید (مسعودسعد - ۱۲۳)
ژاژ دراییدن: کنایه از سخنان بی مزه، بیهوده و بی معنی گفتن، یاوه سرایی کردن، ژاژ خاییدن، برای مثال کسی که ژاژ دراید به درگهی نشود / که چرب گویان آنجا شوند کندزبان (فرخی - ۳۲۷)
ژاژ لاییدن: کنایه از سخنان بی مزه، بیهوده و بی معنی گفتن، یاوه سرایی کردن، ژاژ خاییدن، برای مثال آن خبیث از شیخ می لایید ژاژ / کژنگر باشد همیشه عقل کاژ (مولوی - ۳۱۸)
حرف بی ربط و بی معنی، سخن بیهوده و بی سر و ته، چرند، یاوه، ژاژه، چرند و پرند، دری وری، جفنگ، چرت، شرّ و ور، کلپتره، چرت و پرت، فلاده، بسباس، ترّهه
کنگر
کاکوتی
ژاژ خاییدن: کنایه از سخنان بی مزه، بیهوده و بی معنی گفتن، یاوه سرایی کردن،
ژاژ دراییدن: کنایه از سخنان بی مزه، بیهوده و بی معنی گفتن، یاوه سرایی کردن، ژاژ خاییدن،
ژاژ لاییدن: کنایه از سخنان بی مزه، بیهوده و بی معنی گفتن، یاوه سرایی کردن، ژاژ خاییدن،
عشقه، گیاهی با برگ های درشت و ساقه های نازک که به درخت می پیچد و بالا می رود، ازفچ، نویچ، دارسج، پاپیتال، لوک، غساک، جلبوب
نشان قدیس ژرژ، نام نشان روسیه. آن را کاترین دوم ملکۀ روسیه به منظور سپاسداری از ابراز لیاقت بسال 1769 میلادی باب کرد. روبان این نشان را هفت راه، چهار زرد و سه سیاه است
گیلکی: پیله، بزرگ، نامی از نامها در گیلان و مازندران: پیل آغا
گیلکی: پیله، بزرگ، نامی از نامها در گیلان و مازندران: پیل آغا
بمعنی آژیر است که آبگیر و تالاب و گوی باشد که آب باران و غیره در آن جمع شود، (برهان)، حوض، ژی، آبدان، شمر، آبگیر، برکه، غدیر، اوشال
قطرۀ باران، (برهان)، قطره باشد و در بعض فرهنگها بجای یای تحتانی نون مرقوم است، (جهانگیری) (رشیدی)، ژنگ، بمعنی خارپشت هم آمده است لیکن اشاره به حرکتش نشده، (برهان)
ژیغ، قطره،
- ژیگ ژیگ، ژیغژیغ، قطره قطره، (غیاث)
- ژیگ ژیگ، ژیغژیغ، قطره قطره، (غیاث)
ل، ا، گوسه دگین، نام کاریکاتوریست فرانسوی، مولد پاریس و وفات در شارانتون (1840- 1885 میلادی)، او را آندره نیز نامند
تز، (فرهنگ فارسی معین)، محل سبز مزرعۀ کاشته شده، غرش شکم و ضرطه و بادی که از سوراخ پائین خارج شود، (ناظم الاطباء)، رجوع به تیز شود
خارپشت، (لغت نامۀ اسدی در کلمه خارپشت)، خارپشت خرد، جوجه تیغی، کوله، گوله، (برهان)، رجوع به خارپشت شود
(فَ)
لغت نامه دهخدا
دوائی است که آن را گیاه ترکی و اگر ترکی خوانند. (برهان). اسم وج است. (فهرست مخزن الادویه). ظاهراً مصحف فژژ است. (از حاشیۀ برهان چ معین). رجوع به فژ، فریژ و فژژ شود
بوته گیاهی است بغایت سفید و شبیه بدرمنه در نهایت بی مزگی و هر چند شتر آن را بخاید نرم نشود و بسبب بیمزگی فرو برد. توضیح: درباره هویت این گیاه اختلاف است. مولف برهان آن را علفی دانسته که در دوغ کنند و هم آنرا نوعی کنگر نوشته و مرادف خار شتر دانسته است. مرحوم دهخدا در لغت نامه آنرا همان کاکوتی میداند، تره دوغ یعنی آنچه از رستنی که در دوغ و ماست کنند، سخن بیهوده یاوه
گیاهی است بی مزه، خاردار و خودرو که در صحراها می روید، شتر آن را می جود ولی نمی تواند فرو ببرد، کنایه از سخن بیهوده، ژاژه
