معنی چبچرغه - جستجوی لغت در جدول جو

چبچرغه

لغت نامه دهخدا

چپیره، عده ای از مردم که برای کاری در یک جا گرد آیند، آمادگی و اجتماع مردم برای کاری، جمع، جمعیت

(چَ چُ غَ / غِ)

رشته ای را گویند که تازیانه را از آن بافند. (برهان). به معنی رشتۀ تازیانۀ. (از رشیدی) (انجمن آرا) (از آنندراج). رشته ای که از آن تازیانه بافند. (ناظم الاطباء) ، جنسی است از تازیانه. (رشیدی) (انجمن آرا). نوعی از تازیانه و قمچی باشد. (آنندراج). نوعی از تازیانه و قمچی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

چبدره

مؤلف مرآت البلدان نویسد: قریه ای است از محال سجاس رود زنجان که خالصۀ دیوانی و قدیم النسق است. اراضی آن از چشمه مشروب میشود، هوایش ییلاقی و محصولش غلۀ دیمی و آبی است و ده خانوار سکنه دارد. (از مرآت البلدان ج 4 ص 212)

لغت نامه دهخدا

چبچله

(چَ چَ لَ / لِ)

لغزش. سر خوردن روی یخ. (فرهنگ شعوری) :
در همه جا او نشود در خله
راست روان را نبود چبچله.
(از فرهنگ شعوری)

لغت نامه دهخدا

قبرغه

(قَ رُ غَ / غِ)

دنده. پهلو. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (لغت محلی شوشتر ذیل کلمه ریگ). ضلع، استخوان پهلو و دنده. (ناظم الاطباء) (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا