معنی چاورچین - جستجوی لغت در جدول جو

چاورچین

لغت نامه دهخدا

بورچین

(دخترانه)

غزال، مرغابی ماده (نگارش کردی: بورچین)

فرهنگ نامهای ایرانی

پاورچین

پابرچین، بدون سر و صدا، آهسته

فرهنگ فارسی عمید

باورچی

سفره دار، چاشنی گیر
آشپز، آنکه کارش پختن خوراک است، طبّاخ، خورشگر، طابخ، مطبخی، خوٰالیگر، پزنده

فرهنگ فارسی عمید

پابرچین

بدون سر و صدا، آهسته
پابرچین رفتن: آرام و آهسته رفتن که صدای پا شنیده نشود

فرهنگ فارسی عمید

دارچین

درختی با شاخه های دراز و باریک و به شکل بوته، برگ های همیشه سبز، گل های سفید و خوشه ای و پوست قهوه ای رنگ که در مناطق گرمسیر می روید، پوست خشک شدۀ این درخت که به عنوان ادویه استفاده می شود و از آن اسانس می گیرند و در ساختن لیکورها نیز استعمال می شود

فرهنگ فارسی عمید

خارچین

پرچین، دیواری که از بوته های خار و شاخه های درخت در گرداگرد باغ یا کشتزار درست کنند، شاخ و برگ درخت و بوته های خار که بر سر دیوار باغ به ردیف بگذارند تا مانع عبور شود
خاربست، خاربند، فلغند، کپر، چپر

فرهنگ فارسی عمید

چارچمن

(چَ مَ)

در حوالی قندهار است. از وقایع مهمه که در آنجا روی داده این است که محراب خان سپهسالار شاه عباس دویم بعد از فتح قلعۀ بست و غیره هنگام مراجعت در روز یکشنبه شهر صفر هزار وپنجاه و هشت هجری در چارچمن غنایم و فیل و اسلحۀ زیادی که از دشمن گرفته بود از شأن حضور شاه عباس گذرانید. گویند اسم باغی است بزرگ در دو منزلی اورکنج که از هر خیابان آن بحوضی میرسند و باز چهار خیابان دیگر و بدینصورت تا آخر. (مرآت البلدان ج 4 ص 44)

لغت نامه دهخدا

چگورچی

(چُ)

رجوع به چگرچی شود

لغت نامه دهخدا

دارچین

شاخهای درختی است که منبع آن جزیره سیلان است، چوبی است معروف، سرخ رنگ، که در طعم شیرین و تندمیباشد و آن را قلم دارچینی نیز می گویند زیرا که ماناست بقلم در طول، پوست درخت دارچین که آن را میکوبند و بصورت گردی در غذا میریزند، یکی از اجزای روغن مقدس است که باید خیمه و آلات آن را بتوسط آن مسح نمایند، (قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

خورچین

(خوَرْ / خُرْ)

خورجین. جامه دان. (ناظم الاطباء).
- خورچین کردن، چیدن. خوشه چیدن. (ناظم الاطباء).
- ، اجاره کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خاورین

(وَ)

دهی است بفاصله دوازده هزار و پانصدگزی جنوب شرقی برکی راجان علاقه لوگر تابع ولایت کابل به افغانستان و متصل به دریای سیاب، این ده بین خط 68 درجه 58 دقیقۀ طول شرقی و خط 33 درجه و 50 دقیقه و 17 ثانیۀ عرض شمالی قرار دارد. (از قاموس جغرافیایی افغانستان ج 2)

لغت نامه دهخدا

دارچین

دهی است جزء دهستان گرمادوز بخش کلیبر، شهرستان اهر در چهل هزار و پانصدگزی راه شوسه اهر به کلیبر، کوهستانی، معتدل مایل بگرمی، مالاریائی و دارای 53 تن سکنه است، محصول آن غلات و سردرختی، شغل اهالی رزاعت و گله داری است، راه مالرو دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
شهرکی است (به ناحیۀ کرمان میان بم و جیرفت. آبادان و با نعمت بسیار. و از وی دارچینی خیزد. (حدود العالم)

لغت نامه دهخدا

اورقین

(اَ رَ)

دهی است از دهستان حاجیلو بخش کبودراهنگ شهرستان همدان. محلی جلگه و سردسیر است با 510 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول آنجا غلات، انگور، حبوبات، لبنیات، صیفی و شغل اهالی زراعت، گله داری و صنایع دستی زنان قالی بافی است. راه اتومبیل رو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

گورچین

(گُ وَ)

دهی است از دهستان اوجان بخش بستان آباد شهرستان تبریز که در 10 هزارگزی شمال بستان آباد و در مسیر شوسۀ اردبیل به بستان آباد واقع شده است. جلگه و سردسیر است. سکنۀ آن 213 تن است. آب آن از زهاب اوجان چای است. محصول آن غلات ویونجه و درخت تبریزی و شغل اهالی زراعت و گله داری وراه آن شوسه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

وارچین

نام محلی کنار راه اصفهان به سلطان آباد میان عباس آباد و گردنه کوخ در 24350 گزی اصفهان

لغت نامه دهخدا

چارمین

(رُ)

چهارمین. منسوب به عدد چهار. چیزی در مرتبۀ چهارم:
پهلوی عیسی نشینم بعد از این
بر فراز آسمان چارمین.
مولوی

لغت نامه دهخدا

خارچین

آنچه برای محافظت گرد باغ و زراعت و دیوارخانه از خار و چوب بند سازند برای عدم دخول مردم و حیوانات موذیه، (غیاث اللغات) (آنندراج) :
چنان باغی کزو گلچین نیارد گل برون بردن
نه آن باغی که باید خارچین از بیم دزدانش،
عرفی (از آنندراج)،
رجوع به خار شود،
،
که خار بیرون آرد:
آن حکیم خارچین استاد بود
دست میزد جابجا می آزمود،
مولوی،
، منقاش، (زمخشری)، منماص، (زمخشری)

لغت نامه دهخدا

باورین

دهی است از دههای بیهق. (از تاریخ بیهق ص 104)

لغت نامه دهخدا

گاورسین

(وِ / وَ)

منسوب به گاورس: زغاره، نان گاورسین بود. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 436) (حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی). رجوع به گاورس و جاورسیه شود

لغت نامه دهخدا

باورچی

(وَ)

آشپز. در لغت خوارزم بمعنی چاشنی گیر است. (از فرهنگ شعوری ج 1 ورق 198). طباخ. قدار. (منتهی الارب). دیگ پز. پزنده. خوالیگر. خورده پز. مطبخی. خوراک پز. در هندوستان طباخ و آشپز را گویند. پیشکار طعام. (آنندراج). طباخ. (فرهنگ نظام) (ناظم الاطباء) :
چون قسمت ارزاق کند شیر فلک را
باورچی خوان تو زند نعره که نازو.
شیخ آذری (از آنندراج).
در مقدمۀکیتبومه نویان را از قوم نایمان که منصب باورچی داشت... فرستاد. (جامع التواریخ رشیدی). و توضع بین یدی کل امیر مائده و یأتی الباورچی و هو مقطع اللحم و علیه ثیاب حریر و قد ربط علیها فوطه حریر. (سفرنامۀ ابن بطوطه ص 220). و رجوع به تاریخ مبارک غازانی ص 332 و عالم آرای عباسی ص 775 شود

لغت نامه دهخدا

پاورچین

عمل آهسته راه رفتن چنانکه صدای پا شنیده نشود

فرهنگ لغت هوشیار

دارچین

درختی است که در هندوستان وچین می روید، شاخه های آن دراز و باریک و بشکل بوته و بلندیش تا دو متر می رسد، که برای خوشبو کردن اغذیه بکار می رود

فرهنگ لغت هوشیار

گاورسین

منسوب به گاورس ساخته از گاورس: زغاره نان گاورسین بود

فرهنگ لغت هوشیار

پابرچین

عمل آهسته راه رفتن چنانکه صدای پا شنیده نشود

فرهنگ لغت هوشیار

پاورچین

((وَ))

پابرچین، آهسته راه رفتن، طوری که صدای پا شنیده نشود

فرهنگ فارسی معین

دارچین

درختی است که بیشتر در هندوستان و چین می روید، جزو رده دولپه ای های جدا گلبرگ می باشد و همیشه سبز است. گل های منظم و سفید مایل به زرد دارد، پوست آن را هم که قهوه ای رنگ است دارچین می گویند که به عنوان نوعی ادویه خوشبو در بعضی از غذاهامی ریزند

فرهنگ فارسی معین

پاورچین

آرام آرام، آهسته آهسته، پابرچین، دزدکی، یواشکی

فرهنگ واژه مترادف متضاد

خارچین

پرچین، حصارخاری، خاربست، خاربند، خارکش
متضاد: گلچین

فرهنگ واژه مترادف متضاد

دارچین

اگر کسی بیند دارچین بسیار داشت، دلیل که غمگین و متفکر شود. اگر بیند دارچین می خورد غم اندوهش صعب تر بود. محمد بن سیرین
اگر بیند دارچین جهت رفع علت می خورد و او را سود داشت، دلیل نیکی و صلاح است.

فرهنگ جامع تعبیر خواب

او چین

خشکاندن اشیایی که از آب برگیرند، بیشتر در مورد بافه های.، آبچین

فرهنگ گویش مازندرانی

تورچین

ضرباتی که با تبر بر بدنه ی درخت گردو وارد سازند تا در اثر

فرهنگ گویش مازندرانی

چو چین

هیزم نیم سوخته

فرهنگ گویش مازندرانی

خورچین

جاسوس، آدم فروش، خبرچین نمام

فرهنگ گویش مازندرانی

مورچین

سنگ های گرد کوچکی که در بازی مورچین مورد استفاده قرار می

فرهنگ گویش مازندرانی

معنی چاورچین - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما