معنی پیکرگراز - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

آنکه پیکر را آرایش دهد، آرایندۀ پیکر، نقاش، مجسمه ساز، بت تراش، بتگر

تراشندۀ پیکر، مجسمه ساز

(اَ وَ)

بت تراش. بتگر: فیدیاس پیکرتراشی بی نظیر بود

(اَ مَ)

آرایندۀ پیکر، مجسمه ساز. بت تراش. بتگر

(پَ / پِ کَ گَ)

ظاهراً همان پیکارکرد است. رجوع به پیکارکرد شود

نقاش صورت ساز مصور: چو دست و عنان تو ای شهریار، بایران ندیست پیکر نگار. (شا. بخ 2323: 8)

((~. تَ))

مجسمه ساز