معنی پیکرآرای - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

آنکه پیکر را آرایش دهد، آرایندۀ پیکر، نقاش، مجسمه ساز، بت تراش، بتگر

تراشندۀ پیکر، مجسمه ساز

شغل و عمل پیکرتراش

(پَ / پِ کَ)

عمل پیکرآرای. بت تراشی. بتگری. مجسمه سازی

(اَ وَ)

بت تراش. بتگر: فیدیاس پیکرتراشی بی نظیر بود

(اَ دَ)

نماینده و نشان دهنده پیکر:
چو پیکر برانگیخت پیکرنمای
شه از پیش پیکر تهی کرد جای.
نظامی

(پَ / پِ کَ گُ)

دارای نقش و تصویر گراز (علم، درفش) :
درفشی پس پشت پیکرگراز
سرش ماه سیمین و بالا دراز.
فردوسی

آنکه پیکر را آرایش دهد، نقاش، مجسمه ساز، بت تراش بتگر

نماینده و نشان دهنده پیکر: چو پیکر برانگیخت پیکر نمای شه از پیش پیکر تهی کردن جای. (نظامی)

عمل پیکر آرای آراستن پیکر، نقاشی، مجسمه سازی، بتگری

آنکه پیکر را آرایش دهد، نقاش، مجسمه ساز، بت تراش بتگر

((~. تَ))

مجسمه ساز

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما