معنی پیازداغ - جستجوی لغت در جدول جو

پیازداغ

لغت نامه دهخدا

پزداغ

وسیله ای که با آن زنگ تیغ، شمشیر و مانند آن را پاک کنند

فرهنگ فارسی عمید

پیاز داغ

پیاز خردکرده که در روغن تف داده باشند

فرهنگ فارسی عمید

پیربداغ

(بُ)

پسر میرزاجهانشاه از سلسلۀ قراقوینلو. او بر پدر عصیان ورزید و قلعۀ بغداد را تصرف کرد و بسال 870 هجری قمری بتدبیر پدر بدست برادر خویش محمدی کشته شد. برفراز کوهی خشک و داغ در راه سمنان و طهران حائطی وسیع دیده میشود گویند پیر بداغ امر کرده بود تا در آنجا باغی افکنند. بدو گفتند چون در این جا آب نیست هیچگونه درخت بعمل نیاید و سیب و بهی از زمین بی آب و سنگلاخ حاصل نشود و او در جواب گفت:
استمیرم ایواسنی نارنی
قوی دیسونلر پیر بداغون باغی وار.
و معنی بیت این است که من سیب و بهی از این باغ چشم ندارم تنها میخواهم که گفته شود پیر بداغ را باغی است. واین بیت در نظایر آن در زبان ترکی مثل شده است. رجوع به نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز شمارۀ 3 ص 13 و 14 و نیز رجوع به پیر بداق شود

لغت نامه دهخدا

پیزادان

دهی از دهستان کرارج بخش حومه شهرستان اصفهان، جلگه، معتدل، دارای 180 تن سکنه، آب آن از زاینده رود و چاه، محصول آنجا غلات و ذرت و صیفی و پنبه و تریاک، شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن ماشین رو است، (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا

پیازدانه

(نَ / نِ)

تخم پیاز

لغت نامه دهخدا

پیازچال

موضعی بدامن کوه توچال از سلسلۀ البرز در شمال شهر تهران

لغت نامه دهخدا

پیازبا

بصلیه، رجوع به بصلیه شود

لغت نامه دهخدا

پیازاو

(اَ)

غذائی مرکب از پیاز و آب و روغن یا پیه و گاه با مغز گردکان. پیازآب. په پیاز. اشکنه. رجوع به پیازو شود

لغت نامه دهخدا

پیادان

ده کوچکی از دهستان کرارج بخش حومه شهرستان اصفهان، واقع در 7 هزارگزی جنوب خاوری اصفهان و یک هزارگزی راه کرارج ببراگون، دارای 22 تن سکنه، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10)

لغت نامه دهخدا