- پوسیده
ازهم دررفته، پوده شده در اثر کهنگی و فرسودگی
معنی پوسیده - جستجوی لغت در جدول جو
- پوسیده (دَ / دِ)
متخلخل و سبک شده از طول زمان یا علتی دیگر. رمیم. نخر. نخره. پوده. بالی. بالیه. رمه. ریزیده. رث. سوداء. چرّیده. (در تداول مردم قزوین) :
زآنهمه وعده نیکو ز چه خورسند شدی
ای خردمند بدین نعمت پوسیدۀ غاب.
ناصرخسرو.
تازه رویم بمثل لالۀ نعمان بود
کاه پوسیده شد آن لالۀ نعمانم.
ناصرخسرو.
بنگر که این غلیژن پوسیده
یاقوت سرخ و عنبر سارا شد.
ناصرخسرو.
آن به که زیر نفرین باشد همیشه جاهل
مردار گنده بهتر پوسیده گشته سرگین.
ناصرخسرو.
بپوسیده وز هم گسسته رسن
همی زیر چاهم فرستی بفن.
اسدی.
جماعتی از بهر حطام دنیا و رفعت منزلت میان مردمان دل در پشتوان پوسیده بسته. (کلیله و دمنه).
تو آن گندم نمای جوفروشی
که در گندم جو پوسیده پوشی.
نظامی.
عهد فاسد بیخ پوسیده بود
وز شمار لطف ببریده بود.
مولوی.
سیب پوسیده بسی بد ریخته
گفت ازین خور ای بدرد آمیخته.
مولوی.
عظام زنخدان پوسیده یافت.
سعدی.
، عفن. (منتهی الارب). متعفن: و اگر اندر تن رطوبتها و خلطهاء فزونی باشد آن را عفن کند یعنی پوسیده کند و پوسیدن خلط آن باشد که گنده و تباه گردد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و در جمله سبب تولد سنگ، امتلاست و رطوبتهاء لزج که از طعامها تولد کند چون گوشت گاو و... گوشتها پوسیده. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
خاصه مرغ مردۀ پوسیده ای
پر خیالی اعمیی بی دیده ای.
مولوی.
عظام نخره، استخوانهای پوسیده. (از منتهی الارب). ریز ریز شده. عظام بالیه، سخت پوسیده و نزدیک ریختن شده. هشیم، درخت پوسیده. دعر، چوب پوسیده و ردی. عود داعر، چوب پوسیده و ردی. ادهم، آثار کهنه و پوسیده. حبل رمام و رمم ، رسن کهنه و پوسیده. (منتهی الارب)
زآنهمه وعده نیکو ز چه خورسند شدی
ای خردمند بدین نعمت پوسیدۀ غاب.
ناصرخسرو.
تازه رویم بمثل لالۀ نعمان بود
کاه پوسیده شد آن لالۀ نعمانم.
ناصرخسرو.
بنگر که این غلیژن پوسیده
یاقوت سرخ و عنبر سارا شد.
ناصرخسرو.
آن به که زیر نفرین باشد همیشه جاهل
مردار گنده بهتر پوسیده گشته سرگین.
ناصرخسرو.
بپوسیده وز هم گسسته رسن
همی زیر چاهم فرستی بفن.
اسدی.
جماعتی از بهر حطام دنیا و رفعت منزلت میان مردمان دل در پشتوان پوسیده بسته. (کلیله و دمنه).
تو آن گندم نمای جوفروشی
که در گندم جو پوسیده پوشی.
نظامی.
عهد فاسد بیخ پوسیده بود
وز شمار لطف ببریده بود.
مولوی.
سیب پوسیده بسی بد ریخته
گفت ازین خور ای بدرد آمیخته.
مولوی.
عظام زنخدان پوسیده یافت.
سعدی.
، عفن. (منتهی الارب). متعفن: و اگر اندر تن رطوبتها و خلطهاء فزونی باشد آن را عفن کند یعنی پوسیده کند و پوسیدن خلط آن باشد که گنده و تباه گردد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). و در جمله سبب تولد سنگ، امتلاست و رطوبتهاء لزج که از طعامها تولد کند چون گوشت گاو و... گوشتها پوسیده. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
خاصه مرغ مردۀ پوسیده ای
پر خیالی اعمیی بی دیده ای.
مولوی.
عظام نخره، استخوانهای پوسیده. (از منتهی الارب). ریز ریز شده. عظام بالیه، سخت پوسیده و نزدیک ریختن شده. هشیم، درخت پوسیده. دعر، چوب پوسیده و ردی. عود داعر، چوب پوسیده و ردی. ادهم، آثار کهنه و پوسیده. حبل رمام و رمم ، رسن کهنه و پوسیده. (منتهی الارب)
- پوسیده
متخلخل و سبک شده بر اثر طول زمان یا علتی دیگر، عفن متعفن
- پوسیده
فاسد
- پوسیده
ژنده، فرسوده، کهنه، مندرس، پوک، فاسد، کرم خورده، رمیم
- پوسیده
فاسدٌ
- پوسیده
Shabbily
- پوسیده
de manière négligée
- پوسیده
поношенно
- پوسیده
zerlumpt
- پوسیده
недбало
- پوسیده
niedbale
- پوسیده
破旧地
- پوسیده
de maneira descuidada
- پوسیده
in modo trasandato
- پوسیده
بکھرے ہوئے انداز میں
- پوسیده
slordig
- پوسیده
এলোমেলোভাবে
- پوسیده
kwa uzembe
- پوسیده
özensizce
- پوسیده
너저분하게
- پوسیده
だらしなく
- پوسیده
de manera desaliñada
- پوسیده
गंदगी से
- پوسیده
secara ceroboh
- پوسیده
อย่างสะเพร่า
- پوسیده
בצורה מרושלת
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
متخلخل و سبک شدن چیزی بر اثر گذشت زمان یا بعللی دیگر فساد پذیرفتن، عفونت یافتن، پژمرده شدن
جامه ببر کرده ملبس شده، مستورمحجوب، پنهاننهفته، مخفیانه بطور خفا، پوشانیدننهان کرده، مشکل مبهم، خلعت، دام صیاد، دخترزنپردگی مستوره، مسقفظسمانه دار. -11 آهسته یواش. یا پوشیده بودن، -1 جامه در برداشتن، مستور بود مقابل برهنه بودن، آشکارا نبودن مخفی بودن
