معنی پنطس - جستجوی لغت در جدول جو

پنطس

لغت نامه دهخدا

پنس

سکه ای از اجزای پوند، به ارزش یک سنت

فرهنگ فارسی عمید

پنس

انبر کوچک که در جراحی برای گرفتن یا برداشتن چیزی به کار می رود

فرهنگ فارسی عمید

نطس

(نَ)

دانا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). عالم. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (المنجد). عالم به امور. (از متن اللغه). نطس. نطس. (منتهی الارب) (آنندراج) (از نشوءاللغه ص 44 و 46) (از متن اللغه) (اقرب الموارد) (المنجد). نطیس. نطّیس. نطاسی. (متن اللغه) ، حاذق در طبابت. (ازمتن اللغه). نطس. نطس. نطیس. نطّیس. نطاسی. (متن اللغه) ، متأنق و ظریف در گفتار و لباس و جز آن. (از المنجد). نطس. نطس. (المنجد)

دانا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). عالم. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (المنجد). عالم به امور. (از متن اللغه). نَطِس. نَطُس. (منتهی الارب) (آنندراج) (از نشوءاللغه ص 44 و 46) (از متن اللغه) (اقرب الموارد) (المنجد). نَطیس. نِطّیس. نطاسی. (متن اللغه) ، حاذق در طبابت. (ازمتن اللغه). نَطِس. نَطُس. نَطیس. نِطّیس. نطاسی. (متن اللغه) ، متأنق و ظریف در گفتار و لباس و جز آن. (از المنجد). نَطِس. نَطُس. (المنجد)

لغت نامه دهخدا

نطس

(نَ طُ)

دانا. نطس. رجوع به نطس شود

لغت نامه دهخدا

نطس

(نَ طِ)

دانا. نطس. رجوع به نطس شود، نیک پاک از آلایش چرک و ریم و ناخوش دارنده آن را. (از اقرب الموارد) (آنندراج). متقزز. متقذر. (متن اللغه) (ازاقرب الموارد) ، متأنق در امور. (از متن اللغه). ج، نطس. و هی نطسه. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

نطس

(نُ طُ)

طبیبان نیک زیرک. (از منتهی الارب) (آنندراج). اطباءحاذق. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، جمع واژۀ نطس است. (از متن اللغه). رجوع به نطس شود، سخت پرهیزگاران از آلایش و چرک و ریم. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). قوم نطس، متقذرون. (اقرب الموارد)

طبیبان نیک زیرک. (از منتهی الارب) (آنندراج). اطباءحاذق. (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، جَمعِ واژۀ نَطِس است. (از متن اللغه). رجوع به نَطِس شود، سخت پرهیزگاران از آلایش و چرک و ریم. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). قوم نطس، متقذرون. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

پنس

(پَ)

گیره و ماشه، و آن بصورتهای گوناگون است

لغت نامه دهخدا

پنس

(پِ)

مسکوکی در انگلستان و آن دوازده یک یک شلینگ باشد و بیست شلینگ یک لیره است

لغت نامه دهخدا

قنطس

(قَ طُ)

درخت مورد را گویند و به عربی آس خوانند. (ناظم الاطباء) (برهان). رجوع به مورد شود

لغت نامه دهخدا

عنطس

(عُ طُ)

میوۀ مورد. (از دزی)

لغت نامه دهخدا

تنطس

(تَ)

نیک پاکیزه شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، سخت احتیاط کردن در طهارت و در کلام و طعام و جامه و در جمیع امور، نیکو دانستن و باریک رفتن در دانش، جاسوسی کردن از خبر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

بنطس

(بُ طُ)

دریای سیاه. دریای بنطس. دریای کرز. دریای کرزیان. بحر اسود. دریای سیاه. بحر طرانبرنده. (یادداشت بخط مؤلف). کلمه یونانی، و دریایی است که خلیج قسطنطنیه از آن منشعب میشود، اول آن در طرف بلاد ترک است و ممتد میشود بسمت مغرب و جنوب، تا متصل بدریای شام میشود و قبل از متصل شدن به بحر شام بنطس نامیده میشود. (از معجم البلدان) (از مراصد الاطلاع). و رجوع به بنطش شود، به شیرازی بذر قطونا است. (تحفۀ حکیم مؤمن). بنگو. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به مادۀ بعد و بنگو شود

لغت نامه دهخدا

پنطوس

(پُ)

حمدالله مستوفی گوید:... خلیج پنجم بحر روم و فرنگ است و در میان او آبادانی است آن را بحر قسطنطینیه نیز خوانند و اهل یونان پنطوس گفته اند و آن بر هیأت مرغ درازگردن است. طولش از خلیج زقاق که متصل به بحر مغرب و محیط است تا فلجۀ اسکندر یک هزاروسیصد فرسنگ گفته اند و فراخترین عرضش از اسکندریه است تا دیار فرنگ دویست وشصت فرسنگ نهاده اند. (نزهه القلوب چ فرنگ ص 237). و نیز رجوع به پنطس شود

لغت نامه دهخدا

نطس

(غُ)

نیکو دانستن و باریک رفتن در دانش. (از منتهی الارب) (آنندراج). نیکو دانستن و دقت کردن در دانش. (از ناظم الاطباء). سخت استاد شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). نطس شدن. (المنجد) (از اقرب الموارد) ، سخت دقت کردن در پاکیزگی، و تقذر در گفتار و در هر چیزی. (از اقرب الموارد) (متن اللغه)

نیکو دانستن و باریک رفتن در دانش. (از منتهی الارب) (آنندراج). نیکو دانستن و دقت کردن در دانش. (از ناظم الاطباء). سخت استاد شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). نَطس شدن. (المنجد) (از اقرب الموارد) ، سخت دقت کردن در پاکیزگی، و تقذر در گفتار و در هر چیزی. (از اقرب الموارد) (متن اللغه)

لغت نامه دهخدا