معنی پفیوز در فرهنگ فارسی عمید

مرد سست، تنبل، بی عرضه و بی کفایت، بی رگ، بی غیرت

معنی پفیوز در لغت نامه دهخدا

در تداول عوام، سست و ضعیف و بیکاره. پَه پَه. پخمه. چلمن

پخمه، سست وضعیف و بیکاره

احمق، نادان، بی غیرت، قرمساق، بی حمیت، بی درد، بی رگ

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ واژه مترادف متضاد

وسیله ای برای حفاظت مدارهای الکتریکی که در هنگام عبور جریان الکتریکی قوی، مدار را قطع می کند

(پَ / پِ)

پوزه. پوز. بتفوز. رجوع به پتفوز شود. غمامه، پیفوز بند. (صراح). رجوع به پتفوز بند شود

سیم فلزی که در مسیر جریان برق تعبیه کنند، اگر جریان بسیار قوی و خطرناک باشد سیم مزبور ذوب میشود و جریان را قطع میکند، (فرهنگ فارسی معین)

چگونگی و حالت آنکه پفیوز است

رشته نازک فلزی که در سر راه جریان برق قرار میدهند که جریان برق هر موقع زیادتر از حد معین گردد ذوب شود و جریان را قطع نماید

اسبابی که جهت جلوگیری از عبور جریان شدید الکتریسته در یک مدار به کار می رود
فیوز پراندن: کنایه از حیرت زده شدن