معنی پسند در فرهنگ فارسی عمید

پسندیدن، قبول کردن، انتخاب کردن، سلیقه، دل خواه، پسوند متصل به واژه به معنای پسند کننده مثلاً خودپسند، دشوارپسند،، قبول شده توسطِ، پسوند متصل به واژه به معنای پذیرفته شده توسطِ مثلاً عامه پسند، دلپسند، گیتی پسند، خاطرپسند، پسند داشتن: پسندیدن، پسند کردن: پسندیدن، انتخاب کردن، گزینش کردن، برگزیدن

معنی پسند در فرهنگ لغت هوشیار

قبول کرده، خوش آیند

معنی پسند در فرهنگ فارسی معین

گزینش، انتخاب، پسندیده، مقبول، نیک، خوب، دلخواه

معنی پسند در فرهنگ واژه مترادف متضاد

اجابت، پذیرش، دلخواه، صوابدید، قبول، مرغوب، مقبولیت، مقبول، سلیقه، انتخاب، گزینش، گزیدن، تایید، تصدیق، متضاد: ناپسند

معنی پسند - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی پسند در فرهنگ لغت هوشیار

قبول کرده، خوش آیند

پسند

فرهنگ فارسی عمید

پسند

فرهنگ لغت هوشیار

پسند

فرهنگ فارسی معین

پسند

فرهنگ واژه فارسی سره

پسند

فرهنگ واژه مترادف متضاد

سپند

(پسرانه)

اسفند، اسپند دانه سیاه و خوشبویی که برای دفع چشم زخم در آتش می ریزند

فرهنگ نامهای ایرانی

پرند

(دخترانه)

ابریشم، پرن، پارچه ابریشمی بدون نقش ونگار، حریر ساده

فرهنگ نامهای ایرانی

پژند

(پسرانه)

نام گیاهی است

فرهنگ نامهای ایرانی

پسندر

پسراندر، برای مثال جز به مادندر نماند این جهان گربه روی / با پسندر کینه دارد همچو با دختندرا (رودکی - ۵۱۹)

فرهنگ فارسی عمید

سپند

اسفند، در علم زیست شناسی گیاهی خودرو، با گل های سفید کوچک و دانه های ریز سیاه، در علم زیست شناسی دانۀ خوش بوی این گیاه که آن را برای دفع چشم زخم در آتش می ریزند، اسپندارمذ

فرهنگ فارسی عمید

پرند

پریشب، شب پیش از دیشب، دو شب پیش، شب گذشته، پرندوش، پریدوش، پردوش، پرندوار
درختچه ای کوچک از تیرۀ ریواس، با بوتۀ پرشاخ، ساقۀ خاکستری، برگ های باریک و نوک تیز و میوۀ بال دار،
نوعی پارچۀ ابریشمی ساده و بی نقش، حریر، برای مثال سه نگردد بریشم ار او را / پرنیان خوانی و حریر و پرند (هاتف - ۴۹) تیغ و شمشیر برّان و جوهردار، برای مثال به زرین و سیمین دو صد تیغ هند / چه زو سی به زهرآب داده پرند (فردوسی - ۱/۲۳۸)، ز یاقوت و الماس و از تیغ هند / همه تیغ هندی سراسر پرند (فردوسی - ۷/۳۰۵)

پَریشَب، شب پیش از دیشب، دو شب پیش، شب گذشته، پَرَندوش، پَریدوش، پَردوش، پَرَندوار
درختچه ای کوچک از تیرۀ ریواس، با بوتۀ پرشاخ، ساقۀ خاکستری، برگ های باریک و نوک تیز و میوۀ بال دار،
نوعی پارچۀ ابریشمی ساده و بی نقش، حریر، برای مِثال سه نگردد بریشم ار او را / پرنیان خوانی و حریر و پرند (هاتف - ۴۹) تیغ و شمشیر برّان و جوهردار، برای مِثال به زرین و سیمین دو صد تیغ هند / چه زو سی به زهرآب داده پرند (فردوسی - ۱/۲۳۸)، ز یاقوت و الماس و از تیغ هند / همه تیغ هندی سراسر پرند (فردوسی - ۷/۳۰۵)

فرهنگ فارسی عمید

پسنده

پسندیده، برای مثال آن چیست ز کردار پسنده که تو را نیست / آن چیست ز نیکویی و خوبی که نداری (فرخی - ۳۷۶ حاشیه)

فرهنگ فارسی عمید

پوند

واحد پول پیشین انگلستان، لیرۀ انگلیسی، واحد اندازه گیری وزن در انگلستان، معادل ۴۵۳ گرم

فرهنگ فارسی عمید

پهند

دام، تله، برای مثال چون نهاد او پهند را نیکو / قید شد در پهند او آهو (رودکی - ۵۴۶)، دامی که با آن جانوران را صید کنند

فرهنگ فارسی عمید

مسند

تکیه گاه، کنایه از مقام و مرتبه. نوعی بالش بزرگ

فرهنگ فارسی عمید

مسند

اسناد داده شده، نسبت داده شده
در علوم ادبی گزاره
حدیثی که به گویندۀ آن اسناد شود

فرهنگ فارسی عمید

پژند

حنظل، میوه ای گرد و به اندازۀ پرتقال با طعم بسیار تلخ که مصرف دارویی دارد، کبستو، حنظله، پهی، ابوجهل، خربزۀ ابوجهل، فنگ، کبست، گبست، شرنگ، کرنج، هندوانۀ ابوجهل، علقم، پهنور
برغست، گیاهی بیابانی و خودرو مانند اسفناج با برگ های درشت و گل های ریز سفید یا سرخ رنگ که مصرف خوراکی دارد و خام و پختۀ آن خورده می شود، هنجمک، هجند، مجّه، مچّه، بلغس، بلغست، یبست، ورغست، فرغست برای مثال نه هم قیمت لعل باشد بلور / نه هم رنگ گلنار باشد پژند (عسجدی - مجمع الفرس - پژند)

حَنظَل، میوه ای گرد و به اندازۀ پرتقال با طعم بسیار تلخ که مصرف دارویی دارد، کَبَستو، حَنظَلِه، پَهی، اَبوجَهل، خَربُزِۀ اَبوجَهل، فَنگ، کَبَست، گَبَست، شَرَنگ، کَرَنج، هِندِوانِۀ اَبوجَهل، عَلقَم، پَهنور
بَرغَست، گیاهی بیابانی و خودرو مانند اسفناج با برگ های درشت و گل های ریز سفید یا سرخ رنگ که مصرف خوراکی دارد و خام و پختۀ آن خورده می شود، هَنجَمَک، هَجَند، مُجّه، مُچّه، بَلغَس، بَلغَست، یَبَست، وَرغَست، فَرغَست برای مِثال نه هم قیمت لعل باشد بلور / نه هم رنگ گلنار باشد پژند (عسجدی - مجمع الفرس - پژند)

فرهنگ فارسی عمید

پسندر

(پُ / پِ سَ دَ)

مخفف پسراندر است که پسر زن باشد از شوی دیگر یا پسر شوهر باشد از زن دیگر. (برهان قاطع). پسر پدر باشد یعنی برادر پدری. (اوبهی). ناپسری. پسرشوهر. پسرشوی. پسرزن. ربیب:
جز بمادندر نماند این جهان کینه جوی
با پسندر کینه دارد همچو با دختندرا.
رودکی (از لغت نامۀ اسدی نسخۀ نخجوانی)

لغت نامه دهخدا

پسنده

(پَ سَ دِ)

نام یکی از دیه های تنکابن مازندران. (مازندران و استرآباد رابینو ص 106)

لغت نامه دهخدا