- پرگوشتی (پُ)
فربهی. گوشتناکی. حداره
معنی پرگوشتی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(خَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است کوچک از دهستان قلعه گنج بخش کهنوج شهرستان جیرفت، واقع در 36هزارگزی جنوب خاوری کهنوج و 6هزارگزی جنوب رود خانه هلیل. جلگه ای و گرمسیر است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
نام چند تن از پادشاهان وان. در زمان ارگیشتی دووان مورد حملۀ کیمریان قرار گرفت و آن پادشاه با زحمات بسیار ازمملکت خود دفاع کرد. (ایران باستان ص 171 و 172)
(بَ)
لغت نامه دهخدا
بدادایی. کج خلقی. بدخلقی. تلخی. فعل بدگوشت (یادداشت مؤلف).
- بدگوشتی کردن، کج خلقی و بدادایی کردن. (یادداشت مؤلف)
- بدگوشتی کردن، کج خلقی و بدادایی کردن. (یادداشت مؤلف)
(پُ)
لغت نامه دهخدا
که گوشت بسیار دارد. گوشتناک. فربی. فربه مطبّخ: عبهر، پرگوشت و بزرگ از مردم. احدر، کاحمد، کسی که... رانش پرگوشت و اعلای بدن وی باریک باشد. جاریه دخدبه، دختر پرگوشت. دحامل، درشت خلقت پرگوشت. صفّط، مرد فربۀ پرگوشت. تمدّخ، پرگوشت شدن شتر. ضب ّ، آکنده و پرگوشت شدن بغل. (منتهی الارب).
- پرگوشت شدن، ارتباس. ثدن. گوشتناک شدن. فربی شدن. فربه شدن: حدر، پرگوشت شدن چشم خانه. (منتهی الارب)
- پرگوشت شدن، ارتباس. ثدن. گوشتناک شدن. فربی شدن. فربه شدن: حدر، پرگوشت شدن چشم خانه. (منتهی الارب)
چاق، سمین، فربه، لحیم
متضاد: استخوانی، لاغر
متضاد: استخوانی، لاغر
