معنی پرکنج - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

پرچین، چیزی که چین و شکن بسیار دارد، پر پیچ و خم
چروکیده، پرشکن، پر پیچ و تاب، پرگره، پرآژنگ، پرنورد، پرکوس، پرماز، انجوخیده، آژنگ ناک

(پُ شِ کَ)

پرچین. پرشکن. پرآژنگ. پرنورد. پرانجوغ، مجعد (موی)

(بَ کَ)

نوعی از حلوا. (ناظم الاطباء)

(پَ رَ / رِ)

غله ای باشد شبیه به گندم لیکن از گندم باریکتر و ضعیف تر است. (برهان). و در رشیدی به فتح اول و کسر ثانی آمده است. رجوع به برنج شود

حلوایی با جوز و بادام

برنج

فعال

تعب آلود، رنج آمیز، رنج بار، رنج آور

تکه، بخش، واحد شمارش آبادی و اجناس، بسیار کثیف

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما