معنی پرواز در فرهنگ فارسی عمید

پَر گشودن و پریدن پرندگان، پرش، پریدن و حرکت کردن در هوا، کنایه از مسافرت کردن با هواپیما، تخته های نازک و باریک به درازی نیم متر که در پوشش خانه بر روی تیرهای سقف، نزدیک به هم می چینند و روی آن ها پوشال یا حصیر می اندازند، پرواز کردن: پریدن، حرکت کردن پرنده یا هواپیما در آسمان، مسافرت کردن با هواپیما

معنی پرواز در فرهنگ لغت هوشیار

بهوا رفتن با بال مانند مرغان

معنی پرواز در فرهنگ فارسی معین

پرش، پریدن، تخته های باریکی که روی سقف کنار هم می چینند و حصیر یا پوشال را روی آن می اندازند

معنی پرواز در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پاریدن، پار، پرش، پریدن، طیران، مطار، سیر، عروج، متضاد: نزول

معنی پرواز در دیکشنری فارسی به عربی

رِحْلَةَ جَوَيَةٍ

معنی پرواز در فرهنگ گویش مازندرانی

سنجاقک، از نام های سگ

معنی پرواز در دیکشنری اردو به فارسی

شِناوَری، پَرواز

معنی پرواز در دیکشنری فارسی به بنگالی

বিমানযাত্রা

معنی پرواز - جستجوی لغت در جدول جو

پرواز

فرهنگ فارسی عمید

پرواز

فرهنگ لغت هوشیار

پرواز((پَ))

فرهنگ فارسی معین

پرواز

فرهنگ واژه مترادف متضاد

پرواز

دیکشنری فارسی به عربی

پرواز

دیکشنری فارسی به انگلیسی

پرواز

دیکشنری فارسی به فرانسوی

پرواز

فرهنگ گویش مازندرانی

پرواز

دیکشنری فارسی به چینی

پرواز

دیکشنری فارسی به اردو

پرواز

دیکشنری فارسی به روسی

پرواز

دیکشنری فارسی به آلمانی

پرواز

دیکشنری فارسی به اوکراینی

پرواز

دیکشنری اردو به فارسی

پرواز

دیکشنری فارسی به سواحیلی

پرواز

دیکشنری فارسی به بنگالی

پرواز

دیکشنری فارسی به پرتغالی

پرواز

دیکشنری فارسی به ترکی استانبولی

پرواز

دیکشنری فارسی به کره ای

پرواز

دیکشنری فارسی به ژاپنی

پرواز

دیکشنری فارسی به لهستانی

پرواز

دیکشنری فارسی به هندی

پرواز

دیکشنری فارسی به اندونزیایی

پرواز

دیکشنری فارسی به تایلندی

پرواز

دیکشنری فارسی به هلندی

پرواز

دیکشنری فارسی به اسپانیایی

پرواز

دیکشنری فارسی به ایتالیایی

پرواز

دیکشنری فارسی به عبری

پرویز

(پسرانه)

پیروز، از شخصیتهای شاهنامه، نام خسرو دوم پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

پروازه

توشه و طعامی که در سفر یا گردش و شکار با خود بردارند، برای مثال جانا چه توان کرد که اندر ره عشقت / الا جگر سوخته پروازۀ ما نیست (؟- مجمع الفرس - پروازه)، آتشی که پیش پای عروس و داماد بیفروزند، زرورق و ریزه های زر که در شب عروسی بر سر عروس و داماد نثار کنند

توشه و طعامی که در سفر یا گردش و شکار با خود بردارند، برای مِثال جانا چه توان کرد که اندر ره عشقت / الا جگر سوخته پروازۀ ما نیست (؟- مجمع الفرس - پروازه)، آتشی که پیش پای عروس و داماد بیفروزند، زرورق و ریزه های زر که در شب عروسی بر سر عروس و داماد نثار کنند

فرهنگ فارسی عمید

اپرواز

(اَ پَرْ)

پرویز. ابرویز. ابرواز

لغت نامه دهخدا

پروازه

(پَرْ زَ /زِ)

توشه و طعامی را گویند که در سیر و شکار و سفر همراه بردارند و یا از دنبال بیاورند. خوردنی بود که از پس کسی برند. (لغت فرس اسدی) :
ای زن او روسپی این شهر را دروازه نیست
نه به هر شهری مرا از مهتران پروازه نیست.
مرصّعی (از فرهنگ اسدی).
آنان که چو من بی پر و پروازۀ عشقند
جز در حرم جانان پرواز نخواهند.
خاقانی.
جانا چه توان کرد که اندر ره عشقت
الا جگر سوخته پروازۀ ما نیست.
، درمنه ای که از پیش عروس ریزند. (صحاح الفرس). درمنه ای که از پیش عروس برفروزندخرمی را. (حاشیۀ نسخۀ چاپی فرهنگ اسدی) ، آتشی که پارسیان به شب عروسی بیفروزند و دامن عروس و داماد بهم بسته گرد آن طواف کنند. آتشی که پیش عروس افروزند، ورق زر که ریزه سازند وشب زفاف بر داماد و عروس نثار کنند و الحال در شیراز کسی که زرورق میسازد پروازه گر میگویند، بعضی ورق طلا و نقره را گویند که نقاشان کار فرمایند و شاهد برین آن است که در شیراز شخصی که نکسان میسازد یعنی ورق طلا و نقره را بر روی پوست می چسباند پروازه گر می خوانند، عیش و خرمی. (برهان)

توشه و طعامی را گویند که در سیر و شکار و سفر همراه بردارند و یا از دنبال بیاورند. خوردنی بود که از پس کسی برند. (لغت فرس اسدی) :
ای زن او روسپی این شهر را دروازه نیست
نه به هر شهری مرا از مهتران پروازه نیست.
مُرَصّعی (از فرهنگ اسدی).
آنان که چو من بی پر و پروازۀ عشقند
جز در حرم جانان پرواز نخواهند.
خاقانی.
جانا چه توان کرد که اندر ره عشقت
الا جگر سوخته پروازۀ ما نیست.
، درمنه ای که از پیش عروس ریزند. (صحاح الفرس). درمنه ای که از پیش عروس برفروزندخرمی را. (حاشیۀ نسخۀ چاپی فرهنگ اسدی) ، آتشی که پارسیان به شب عروسی بیفروزند و دامن عروس و داماد بهم بسته گرد آن طواف کنند. آتشی که پیش عروس افروزند، ورق زر که ریزه سازند وشب زفاف بر داماد و عروس نثار کنند و الحال در شیراز کسی که زرورق میسازد پروازه گر میگویند، بعضی ورق طلا و نقره را گویند که نقاشان کار فرمایند و شاهد برین آن است که در شیراز شخصی که نکسان میسازد یعنی ورق طلا و نقره را بر روی پوست می چسباند پروازه گر می خوانند، عیش و خرمی. (برهان)

لغت نامه دهخدا

پروازی

(پَرْ)

مانند مزیدی مؤخر در کلمه مرکبۀ بلندپروازی آمده و آنرا چون اسم مصدری ساخته است

لغت نامه دهخدا

پروازه

توشه و طعامی که کسی همراه برد یا از پس او فرستند، درمنه ای که از پیش عروس برای خرمی بر افروزند، آتشی که پارسیان بشب عروسی بیفروزند و دامن عروس و داماد را بهم بسته گرد آن طواف کنند آتشی که پیش عروس افروزند، ورق زر که ریزه سازند و شب زفاف بر سر عروس و داماد نثار کنند، ورق طلا و نقره که نقاشان بر روی پوست و مانند آن کار میگذاشتند، عیش و خرمی. یا پروازه گوش. لاله گوش

فرهنگ لغت هوشیار

پروازه

((پَ زِ))

توشه و طعامی که در سفر یا شکار همراه خود برند، آتشی که ایرانیان در شب عروسی پیش پای عروس و داماد بیفروزند، ریزه های زرورق یا هر چیز زر مانندی که در عروسی روی سر عروس و داماد می ریزند، عیش و خرمی

فرهنگ فارسی معین

معنی پرواز - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما