- پرمدعا
پرادعا، آنکه دعوی بسیار دارد، پرنخوت
معنی پرمدعا - جستجوی لغت در جدول جو
- پرمدعا (پُ مُدْ دَ)
که سخن دراز کشد. که دعویهای باطل بسیار در محاجه آرد. که بسیار کاود در سخن چنانکه مخاطب را مانده کند
- پرمدعا
آنکه دعوی بسیار دارد
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پِ)
لغت نامه دهخدا
پیارمی. نام ناحیۀ قدیم واقع در شمال شرقی روسیۀ اروپا که از سواحل کاما تا سواحل دوینای شمال کشیده شده به فنلاند منتهی شود و آن شامل نواحی کنونی پرم، و ولگد و ارخانگلس بوده است. در کاوش خرابه های واقع در این ناحیه ظروف و اشیاء زرینه و سیمینه از ایرانیان و هندیان یافت شده است و این معنی حاکی از قدمت تمدن آنجاست. اتر نروژی در مائۀ یازدهم میلادی بنواحی دوینای شمال دست یافت و سیصد سال پس از آن جمهوری نوگرد از طرف شرق و غرب اتساع یافت این کشور که اهالی آن در اواخر مائۀ چهارم دین مسیح گرفته بودند، در ف تنه مغول ویران شد
(پُ مُ)
لغت نامه دهخدا
که رفق و مدارات بسیار کند:
مگر کردگار آشکارا کند
دل و مغز ما پرمدارا کند.
فردوسی.
مگر بر من این آشکارا شود
بر آتش دلم پرمدارا شود.
فردوسی
مگر کردگار آشکارا کند
دل و مغز ما پرمدارا کند.
فردوسی.
مگر بر من این آشکارا شود
بر آتش دلم پرمدارا شود.
فردوسی
(پُ اِدْ دِ)
لغت نامه دهخدا
سخت خودپسند. سخت متکبر. که دعاوی در بزرگی خود بسیار دارد. پراز خود. پرمدّعا، پرگوی. پرمشاجره
پرافاده، متکبر، مغرور
متضاد: بی مدعا
متضاد: بی مدعا
از توابع دهستان بندپی شهرستان بابل
متکایی که با پر انباشته شود
