- پرستشگری
نیایش، عبادت، خدمت
معنی پرستشگری - جستجوی لغت در جدول جو
- پرستشگری(پَ رَ تِ گَ)
عبادت. حالت و چگونگی و عمل پرستشگر:
هرچه بدهر آدمی است و پری
نیست مگر بهر پرستشگری.
ای به بطالت چو فرومایگان
چند خوری نعمت حق رایگان.
؟
، خدمت:
پرستشگری راببسته میان
بنزدیک آن تخت شاه جهان.
شمسی (یوسف و زلیخا)
هرچه بدهر آدمی است و پری
نیست مگر بهر پرستشگری.
ای به بطالت چو فرومایگان
چند خوری نعمت حق رایگان.
؟
، خدمت:
پرستشگری راببسته میان
بنزدیک آن تخت شاه جهان.
شمسی (یوسف و زلیخا)
- پرستشگری
نیایش ستایش عبادت، خدمت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پَ رَ تِ گَ)
لغت نامه دهخدا
عابد. پرستنده، خادم. چاکر. پرستنده:
ترا صدهزاران پرستشگرند
که از وی (ابن یامین) در آن کار چابکترند.
شمسی (یوسف و زلیخا)
ترا صدهزاران پرستشگرند
که از وی (ابن یامین) در آن کار چابکترند.
شمسی (یوسف و زلیخا)
پرستنده، عابد، مترهب، متعبد
