- پردیس(دخترانه)
بهشت، باغ و بستان، فردوس، باغ، بستان
معنی پردیس - جستجوی لغت در جدول جو
- پردیس
باغ، بستان
- پردیس((پَ))
فردوس، بستان
- پردیس
ارم، بهشت، جنان، جنت، خلد، فردوس، مینو، نعیم
متضاد: دوزخ
متضاد: دوزخ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(رُ)
لغت نامه دهخدا
یکی از اهالی (فوسه آ) که شهر ماسی لیا (مارسی) را در حدود ششصد قبل از میلاد بنا نهاد. (ترجمه تمدن قدیم)
(رِدْ دی)
لغت نامه دهخدا
بمعانی ردوس. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب). مرد سنگ انداز، بسیار راننده. (ناظم الاطباء) (آنندراج)
(فَرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان بهنام پازوکی بخش ورامین شهرستان تهران، واقع در پانزده هزارگزی شمال باختری ورامین و دوهزارگزی خاور راه شوسۀ ورامین به تهران. ناحیه ای است جلگه ای، معتدل و دارای 333 تن سکنه. آب آن از قنات مشروب میشود. محصولاتش غلات و صیفی است. اهالی به کشاورزی گذران میکنند. تپه ای از آثار قدیم دارد. راه آن از طریق قره چک ماشین رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
زنی مسیحیه، از ساکنان روم که پولس او را سلام میفرستد. (قاموس کتاب مقدس)
(پَ)
لغت نامه دهخدا
بمعنی پرداختن باشد و بمعنی پائیدن یعنی ثبات داشتن و بسیار ماندن هم آمده است. (برهان). برای این دعوی شاهدی نیست، شاید مصحف و یا مجعول باشد
پرافاده، خود بزرگ بین
بی سر و پا، بالایی
تخته، به ویژه آن چه در سقف کوبی و پوشش شاه تیر سقف به کار