معنی ویسه در فرهنگ نامهای ایرانی

از شخصیتهای شاهنامه، نام پدر پیران سپهسالار پشنگ فرمانروای توران

معنی ویسه در لغت نامه دهخدا

دهی است مرکز دهستان ویسۀ بخش مریوان شهرستان سنندج. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

معنی ویسه در لغت نامه دهخدا

نام پدر پیران سرلشکر افراسیاب. (برهان) (آنندراج)

معنی ویسه - جستجوی لغت در جدول جو

ویسه(پسرانه)

فرهنگ نامهای ایرانی

ویسه(وَ)

لغت نامه دهخدا

ویسه(سَ / سِ)

لغت نامه دهخدا

سویسه

رنگین کمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، نوسه، تیراژی، کلکم، نوس، آلیسا، قوس و قزح، درونه، تویه، ایرسا، رخش، سرگیس، آژفنداک، آدینده، اغلیسون، آفنداک، سرویسه، نوشه، تیراژه، سرکیس، توبه، تربیسه، تربسه، قزح، شدکیس، آزفنداک، ترسه، کرکم، سدکیس

رَنگین کَمان، کمانی مرکب از هفت رنگ که از تجزیۀ نور خورشید در قطرات باران ایجاد می شود، نوسَه، تیراژی، کَلکَم، نوس، آلیسا، قُوس و قَزَح، دُرونِه، تویِه، ایرسا، رَخش، سَرگیس، آژفَنداک، آدیندِه، اِغلیسون، آفَنداک، سَرویسِه، نوشَه، تیراژِه، سِرکیس، توبِه، تربیسِه، تَربَسِه، قُزَح، شَدکیس، آزفَنداک، تُرسِه، کَرکَم، سَدکیس

فرهنگ فارسی عمید

پیسه

لکه، خال، دارای لکۀ سیاه و سفید درهم آمیخته،پلنگ (به مناسبت خال های سیاه و پوست سفیدش)، ابلق، برای مثال همه جانور در جهان گونه گون / برون پیسه باشند و مردم درون (اسدی - ۲۰۱)
پول، پول نقد، برای مثال کله پز را پیسه دادم، کله ده، او پاچه داد / هرکه با کم مایه سودا می کند پا می خورد (وحید - لغت نامه - پیسه)

لکه، خال، دارای لکۀ سیاه و سفید درهم آمیخته،پلنگ (به مناسبت خال های سیاه و پوست سفیدش)، ابلق، برای مِثال همه جانور در جهان گونه گون / برون پیسه باشند و مردم درون (اسدی - ۲۰۱)
پول، پول نقد، برای مِثال کله پز را پیسه دادم، کله ده، او پاچه داد / هرکه با کم مایه سودا می کند پا می خورد (وحید - لغت نامه - پیسه)

فرهنگ فارسی عمید

کیسه

پارچه ای که اطراف آن را دوخته و چیزی در آن بریزند، جیب
کیسۀ صفرا: در علم زیست شناسی کیسۀ گلابی شکل که در زیر کبد قرار دارد و صفرا در آن ذخیره می شود

فرهنگ فارسی عمید

ریسه

تار، رشته، در علم زیست شناسی رشته ای از یاخته های همانند، تارهای سلولی بسیار ظریفی که از اجتماع آن ها اندام برخی از گیاهان مانند قارچ و جلبک تشکیل می شود

فرهنگ فارسی عمید

ویله

شور و غوغا، فریاد، بانگ بلند، برای مثال چو رعد خروشان یکی ویله کرد / که گفتی بدرّید دشت نبرد (فردوسی - ۴/۱۲۵)

فرهنگ فارسی عمید

ویله

بلیه، گرفتاری و سختی، فضیحت، رسوایی

فرهنگ فارسی عمید

خویسه

(خَ سَ / سِ)

منازعه. مناقشه. مباحثه. (از آنندراج) (از انجمن آرای ناصری) (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء) : ابوعبداله خفیف را با موسی بن عمران جیرفتی خویسه افتاد. (از نفحات الانس جامی از انجمن آرای ناصری)

لغت نامه دهخدا

دویسه

(دُ وَ سَ)

جماعت مردم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

قویسه

(قُ وَ سَ)

مصغر قوس. (اقرب الموارد). رجوع به قوس شود، مریم گلی کوهی را گویند که یکی از گونه های مریم گلی است. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

سویسه

(سُ وِ سِ)

دهی است از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز. دارای 155 تن سکنه. آب آن از چاه. محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

سویسه

(سَ سِ)

قوس و قزح. (برهان) (جهانگیری). قوس و قزح مخفف سرویسه. (فرهنگ رشیدی) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

دویسه

(دُ وَ سَ)

دهی است از دهستان کلاترزان بخش حومه شهرستان سنندج. واقع در 17هزارگزی شمال شوسۀسنندج به مریوان. سکنۀ آن 390 تن است. آب آن از چشمه و رودخانه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

لیسه

دبیرستان، مدرسه متوسطه (دبیرستان) دولتی

معنی ویسه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما