- ونک
وبر، پشم شتر، خرگوش، روباه و امثال آن ها
معنی ونک - جستجوی لغت در جدول جو
- ونک (وَ نَ)
جانوری است بی دم کبودرنگ شبیه به گربه، و به عربی وبر می گویند. (برهان). جانوری است شبیه و مانند گربه بی دم که به عربی وبر گویند. (انجمن آرا)
- ونک (قَ قَ سَ)
جای گرفتن در میان قوم. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
- ونک (وَ نَ)
دهی جزو بخش شمیران شهرستان تهران، در 8 هزارگزی شمال باختری تهران قرار گرفته و سردسیر است. 806 تن سکنه دارد. آب آن از 5 رشته قنات و در بهار از رود خانه اوین درکه حق آب دارد و محصول آن غلات، اسپرس، مختصر بنشن، توت، گردو، انار، انواع میوه جات است. توت ونک به خوبی معروف است. سابقاً در تابستان در حدود 100 خانوار از تهران به این ده آمده و ساکن می شده اند، اما اکنون ابنیه و عمارات بسیار در آنجا ساخته شده است و سکنای دائم در آن می کنند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)
- ونک
این واژه را معین تازی دانسته برابر با ببر دربرهان و انجمن آرا و آننداراج پارسی است و تازی آن وبر است که خود تازی گشته ببر پارسی ببر وبر
- ونک
نوزاد شپش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نَ / تَ نَ)
لغت نامه دهخدا
به معنی گنجینه و مخزن باشد.. و به این معنی بجای نون، ’بای’ ابجد و ’تای’ قرشت و ’یای’ حطی هم به نظر آمده است. (برهان) (آنندراج). گنجینه باشد و آن را توبک نیز گویند. (فرهنگ جهانگیری). گنجینه و مخزن و انبار. (ناظم الاطباء). رجوع به توبک و توتک و تویک شود
(نَ کَ)
لغت نامه دهخدا
کلمه اغراء، یعنی بگیر آن را. (ناظم الاطباء). بگیر. بگیر تو مرد. (یادداشت مؤلف) ، ادن دونک، نزدیک شو به من. (ناظم الاطباء)
(زَ وَنْ نَ)
لغت نامه دهخدا
از ’زن ک’، پست بالای متکبر زشت روی و آنکه خود را زائد از قدر خود شناسد و در اطوار خود چنان بنماید که خیر و نیکویی دارد و حال آنکه نداشته باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کوتاه بالا زشت روی خرامان رفتار، یا مرد متکبر و لاف زن. (منتهی الارب) (آنندراج). مرد کوتاه خرامان رفتار که رتبه و درجۀ خود را بلند می کند و همیشه در شگفت است و با آنکه خیر و نیکویی در وی نیست خود را نیکو می پندارد. (ناظم الاطباء)
(شَ / شُو نِ)
لغت نامه دهخدا
اسپ دم سیاه چهار دست و پا سفید را گویند. (ناظم الاطباء). اما ظاهراً کلمه دگرگون شدۀ شولک باشد. رجوع به شولک شود
(وَ)
لغت نامه دهخدا
قصبۀ بخش سمیرم بالا از شهرستان شهرضای اصفهان. سکنۀآن 3000 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
(وَ نَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان چناررود بخش آخورۀ شهرستان فریدن اصفهان. سکنۀ آن 225 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
کم و اندک ذبیح بهروز آن را پارسی از ریشه سنسکریت می داند تنوک نازک اندک کش تنک (گویش مازندرانی) ترکی تازی گشته هلویی (حلبی) نازک لطیف، کم حجم، پهن، روان رقیق مقابل غلیظ، کم اندک
آزمایش، تجربه کام زیر زنخ زیر گلو زیر چانه کام زیر گلو، جمع احناک
خوشا بحال، نیک و خرم باد سرد، ضد گرم سرد مطبوع هوای خنک، خوب خوش نیک، تر تازه، صفت تحسین را رساند خوشا، نیکا، حبذا، خنکا خ
رد پا، نشان پارسی تازی شده بن، پاسی از شب نوعی از قماش اطلس که بر آن گلهای زربفت باشد، گلها و نشانها که بر روی مهوشان از نوشیدن شراب بهم رسد عرق که بر پیشانی ایشان نشیند
زبانه، کلون در
خناق، از انواع بیماری چهارپا و پرنده، بخشی از گوشت
گیاهی با میوه های خوراکی که وحشی و خودرو است، آتشخانه ی حمام های قدیمی
نام روستایی در دهستان خیررود کنار نوشهر که به آن اوننک و.، آبکی
کتف و کول، وسیله ی نرم کردن پشم