معنی وقصاء - جستجوی لغت در جدول جو

وقصاء

لغت نامه دهخدا

(اِ)

دور گردانیدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). دور کردن. (تاج المصادر بیهقی).

(اَ)

جمع واژۀ قاصی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به قاصی شود، هنگام چکیدن رسیدن چیزی را، بر قطر چیزی افکندن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، قطار کردن شتران و جز آن را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

عقصاء

(عَ)

مؤنث أعقص است در تمام معانی. ج، عقص. (از اقرب الموارد). رجوع به أعقص شود

لغت نامه دهخدا

وقاء

(وَقْ قا)

سخت پرهیزنده. شدیدالاتقاء. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

وقاء

(وَ / وِ)

وقایه. هرچه بدان چیزی را نگاه دارند و پناه دهند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
- لازم الوقاء، سزاوار نگاه داشتن و حفظ کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وصاء

(فَ یَ)

وصی. وصاءه. درهم و پیوسته روییدن گیاه. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

وصاء

(فَ)

ریمناک و چرکین گردیدن. (منتهی الارب). چرکین گردیدن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

اقصاء

دور گردانیدن، برگزیدن، دورکردن، به دور فرستادن، به پایان رسیدن، راندن

فرهنگ لغت هوشیار