معنی وقاء وقاء (وَ / وِ) وقایه. هرچه بدان چیزی را نگاه دارند و پناه دهند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). - لازم الوقاء، سزاوار نگاه داشتن و حفظ کردن. (ناظم الاطباء) لغت نامه دهخدا
