معنی وزع - جستجوی لغت در جدول جو

وزع

لغت نامه دهخدا

کیفیت، حالت، چگونگی و حالت هر چیز،
کنایه از وضعیت مالی، توان مالی مثلاً فعلاً وضعمان خوب نیست،
کنایه از حالت بدن مثلاً وضع مزاجی،
ایجاد کردن، پدید آوردن مثلاً وضع قوانین جدید

فرهنگ فارسی عمید

وزم

پاروی چوبی بزرگ و پهن برای روبیدن برف

فرهنگ فارسی عمید

جزع

سنگی سیاه با خال های سفید، زرد و سرخ که در معدن عقیق پیدا می شود، مهرۀ یمانی، کنایه از چشم زیبا

فرهنگ فارسی عمید

ولع

حرص و علاقۀ شدید به چیزی

فرهنگ فارسی عمید

وقع

اهمیت، قدر، منزلت، برای مثال هرگز اندیشه نکردم که کمندت به من افتد / که من آن وقع ندارم که گرفتار تو باشم (سعدی۲ - ۵۰۳)، آسیب، گزند

فرهنگ فارسی عمید

وزن

میزان سنگینی چیزی، کنایه از ارزش و اعتبار، در علوم ادبی آهنگ و تناسب کلام، در موسیقی ریتم

فرهنگ فارسی عمید

وسع

طاقت، توانایی، توانگری، استطاعت

فرهنگ فارسی عمید

فزع

ترس، بیم، هراس، ناله و زاری، فریاد
فزع اکبر: ترس و بیم روز قیامت

فرهنگ فارسی عمید

ورع

دوری کردن از گناه، پرهیزکاری، پارسایی
در تصوف دوری کردن از شبهات از ترس ارتکاب محرّمات

فرهنگ فارسی عمید

وجع

درد، بیماری، رنجوری

فرهنگ فارسی عمید

نزع

کندن چیزی از جایی، جان کندن، جان دادن

فرهنگ فارسی عمید

توزع

پراکنده شدن، متفرق شدن، میان خود قسمت کردن

فرهنگ فارسی عمید

موزع

پراکنده کننده، پخش کننده

فرهنگ فارسی عمید

موزع

بخش شده، پراکنده شده

فرهنگ فارسی عمید

وزر

بزه، گناه
سنگینی، بار سنگین، بار گران

فرهنگ فارسی عمید

وزغ

قورباغه، جانوری از ردۀ دوزیستان با پاهای قوی و پره دار که در آب تخم می ریزد، برخی از انواع آن از بدن خود مایعی رقیق و سمّی جدا می کند، نوزاد بی دست و پای آن دارای سر بزرگ، دم دراز و آبشش است
بزغ، غورباغه، وک، غوک، بک، پک، چغز، جغز، غنجموش، مگل، ضفدع، قاس، کلا، کلائو

قورباغه، جانوری از ردۀ دوزیستان با پاهای قوی و پره دار که در آب تخم می ریزد، برخی از انواع آن از بدن خود مایعی رقیق و سمّی جدا می کند، نوزاد بی دست و پای آن دارای سر بزرگ، دُم دراز و آبشش است
بَزَغ، غورباغه، وُک، غوک، بَک، پَک، چَغز، جَغز، غَنجموش، مَگَل، ضِفدِع، قاس، کَلا، کَلائو

فرهنگ فارسی عمید

وزر

کوه بلند
ملجا، پناهگاه، هر جای مستحکم و استوار که پناهگاه شود

فرهنگ فارسی عمید

موزع

(مُ وَزْ زِ)

نعت فاعلی از توزیع. پخش کننده و پراکنده نماینده. (ناظم الاطباء). پراکنده کننده. ج، موزعین. (یادداشت مؤلف) ، مأمور پست و تلگراف و تلفن یا مجلات و روزنامه ها که نامه ها و محمولات پستی و تلگرافها و روزنامه ها و مجله ها را به صاحبانشان می رساند. نامه رسان

لغت نامه دهخدا

وزعه

(وَ زَ عَ)

جمع واژۀ وازع. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). به معنی سرهنگ و سالارلشکر و مهتمم امورات آن. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

موزع

(زَ)

نعت مفعولی از ایزاع. برغلانیده شده و اغوا گشته و مجبور کرده. (ناظم الاطباء). برآغالانیده به چیزی. مغری به. (منتهی الارب، مادۀ وزع)

لغت نامه دهخدا

موزع

(مُ وَزْ زَ)

نعت مفعولی از توزیع. پخش شده و پراکنده شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

قوزع

(قَ زَ)

گردن بند لازم که پیوسته باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). گویند: قلدتم قلائد قوازع، ای طوقتم اطواقاً لاتفارقکم ابداً. (منتهی الارب) ، خزی و عار. (اقرب الموارد از تاج العروس)

لغت نامه دهخدا

خوزع

(خَ زَ)

پیر زال. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا