معنی والامناقب در لغت نامه دهخدا

بزرگوار از جهت فضل و نیکی و خوبی. (ناظم الاطباء). حمیده صفات

معنی والامناقب در فرهنگ لغت هوشیار

آنکه دارای خصایل نیکو باشد

معنی والامناقب - جستجوی لغت در جدول جو

والامناقب(مَ قِ)

لغت نامه دهخدا

والامناقب

فرهنگ لغت هوشیار

ذوالمناقب

صاحب منقبتها، دارای هنرها و کارهای نیکو

فرهنگ فارسی عمید

والاجناب

بلندآستان، عالی مقام

فرهنگ فارسی عمید

ذوالمناقب

(ذُلْ مَ قِ)

لقب محمد بن محمد بن القاسم بن احمد بن خدیو الاخسیکتی. و یاقوت بجای اخسیکتی اخسیکاتی و بدل ذوالمناقب ابن ابی المناقب آورده است و گوید: کنیت او ابوالوفاء و معروف به ابن ابی المناقب است. وی امام در لغت و ادیبی فاضل و صالح و عارف به ادب و تاریخ و نیکوشعر است. و وفات او در آخر ذی الحجۀ سال 522 هجری قمری بود. و از شعر اوست:
اذا المرء اعطی نفسه کل ما اشتهت
و لم ینهها تاقت الی کل باطل
و ساقت الیه الاثم و العار بالذی
دعته الیه من حلاوه عاجل.
و هم گوید:
ارحم اخی عبادالله کلهم
وانظر الیهم بعین اللطف و الشفقه
و قر کبیرهم و ارحم صغیرهم
و راع فی کل خلق وجه من خلقه.
و رجوع به ذوالفضائل در همین لغت نامه و ذیل کلمه احمد بن محمد بن القاسم در معجم الادباء شود
لقب محمد بن الطاهر بن علی بن زین العابدین بن حسین بن علی بن ابیطالب علیهم السلام. مکنی به ابی الحسن. رجوع به محمد... شود

لغت نامه دهخدا

والاجناب

(جَ)

والاحضرت. عالی مقام. والاشان:
بلبل گفتا که گل به ز شکوفه است از آنک
شاخ جنیبت کش است گل شده والاجناب.
خاقانی

لغت نامه دهخدا