معنی هیتکور - جستجوی لغت در جدول جو

هیتکور

لغت نامه دهخدا

ویکتور

(دخترانه و پسرانه)

پیروز شدن، ظفریافتن

فرهنگ نامهای ایرانی

لیکور

نوعی نوشابۀ الکلی با مواد خوش بو و شیرۀ میوه

فرهنگ فارسی عمید

هاتور

(تُرْ)

یکی از الهه های مصریان، که یونانیان آن را آفرودیت نامیدند

لغت نامه دهخدا

نیکور

(نَ)

طریق نیکور، راه غیر معهود و بر غیر قصد و نبهره. (ناظم الاطباء). درست آن ینکور است به تقدیم یاء بر نون. رجوع به ینکور و رجوع به اقرب الموارد و متن اللغه شود

لغت نامه دهخدا

هیصور

(هََ)

شیر بیشه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به هیصار و هیصر شود

لغت نامه دهخدا

هیتلر

(لِ)

آدولف. صدراعظم و دیکتاتور آلمان در جنگ دوم جهانی. در سال 1889 میلادی در اتریش متولد شد. چند سال به نقشه کشی ساختمان مشغول بود. در سال 1912 به مونیخ رفت. در جنگ اول جهانی شرکت داشت و ترفیع درجه پیدا کرد. در سال 1921 میلادی به حزب نازی پیوست. این حزب به رهبری او در آلمان نفوذ و قدرت به هم رسانید. در 1933 هندنبورگ رئیس جمهوری آلمان او را به سمت صدراعظم تعیین کرد. پس از فوت هندنبورگ دیکتاتور آلمان شد و مدت 12 سال با نهایت قدرت فرمانروایی کرد و ارتش نیرومندی برای جنگ آماده ساخت. در 1938 به دنبال خروج آلمان از جامعۀ ملل پیمان اتحاد میان آلمان، ایتالیا و ژاپن منعقد گردید که به پیمان محور معروف شد. در 1939 هیتلر قراردادی با روسیه منعقد ساخت و به موجب آن لهستان میان آلمان وروسیه تقسیم شد. در همان سال نیروهای آلمان به فرمان هیتلر به لهستان حمله کردند و در اثر آن جنگ میان دول محور (آلمان و ایتالیا و ژاپن) و متفقین (لهستان، فرانسه و انگلیس) درگرفت. نیروهای آلمان کشورهای لهستان و دانمارک و نروژ و فرانسه و هلند و بلژیک را اشغال کردند و در سال 1941 به روسیه حمله بردند و تامسکو پیش رفتند و در اثر کمکهای انگلیس و فرانسه و آمریکا و پایداری سربازان شوروی نیروهای آلمان شکست خوردند و از مناطقی که اشغال کرده بودند عقب نشینی کردند و سرانجام پیروزی نصیب متفقین گردید و آلمان در 1945 بدون قید و شرط تسلیم شد و هیتلر در آخرین ساعت جنگ خودکشی کرد اما جسدش پیدا نشد. (فرهنگ عمید)

لغت نامه دهخدا

هیدکر

(هََ دَ کُ)

زن بسیارگوشت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زن جوان شگرف اندام نیکوکرشمه. (اقرب الموارد). هیدکور. هیدکوره. (اقرب الموارد) ، لبن خاثر. (اقرب الموارد). شیر دفزک. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به هیدکور شود

لغت نامه دهخدا

هکتور

(هَِ تُرْ)

پسر فیلوناس سردار معروف اسکندر. (از ایران باستان پیرنیا ص 1351 و 1663)

لغت نامه دهخدا

هستور

(هََ سْتْ وَ)

خداوند هستی. خداوند عالم جل شأنه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متکور

(مُ تَ کَوْ وِ)

به هم کشیده شده، آماده شده و فراهم آورده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بر زمین افتاده شده، چکیده شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تکور شود

لغت نامه دهخدا

لیکور

(کُرْ)

مشروب شیرین کرده. عرق عنبری. نوعی عرق شیرین کرده

لغت نامه دهخدا

هیدکور

(هََ دَ)

زن بسیارگوشت. هیدکر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، پنهان شونده جهت فریفتن. (منتهی الارب) ، زن جوان شگرف اندام نیکوکرشمه، شیردفزک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بیت هیدکورالاساطین، سرای ثابت ستونها. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ینکور

(یَ)

طریق ینکور، راه نبهره و بر غیر قصد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). راه پنهانی و مخفی

لغت نامه دهخدا

هیلکون

(هََ لَ)

داس بی دندان. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

هیدکوره

(هََ دَ رَ)

زن بسیارگوشت. (منتهی الارب). هیدکور. هیدکر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به هیدکور و هیدکر شود

لغت نامه دهخدا

لیتکوه

نام دو دهستان، مشهور به بالاخیابان و پائین خیابان از بخش مرکزی شهرستان آمل، رجوع به بالاخیابان و پایین خیابان در فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 شود

لغت نامه دهخدا

شیتعور

(شَ تَ)

شیتغور. جو. (از اقرب الموارد). رجوع به شیتغور شود

لغت نامه دهخدا

شیتغور

(شَ تَ)

جو. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

پی کور

(پَ / پِ)

بی اثر پای. که ایز بجای نگذارد. که رد پای نماندش. بی نشان پای بر زمین:
پی کور شبروی است، نه ره جسته و نه زاد
سرمست بختیی است نه می دیده و نه جام.
خاقانی.
ای مرکب عمر رفته پی کور
زآن سوی جهان هبات جویم.
خاقانی.
سیارۀ اقطاع ز خوف تو بهر صبح
پی کور نمایند ره کاهکشان را.
نظیری.
آنم که بعقل در جنون میگردم
بلهانه به هر سحر و فسون میگردم
با آنکه ره مقصد خود میدانم
پی کور بنعل واژگون میگردم.
حیاتی گیلانی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خیتعور

(خَ تَ)

زن بدخو، سراب، آنچه بر یک حال نباشد و نیست گردد. خیتروع، تار عنکبوت مانندی که در سختی گرما از هوا فرود آید و نیست گردد، دنیا، گرگ، غول، سختی، شیطان، شیربیشه، مسافت بعیده، کرمی که بر روی آب باشد و در یک جا ثبات و قرار نگیرد. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

تکور

(تَ)

بر پهلو افتادن. (تاج المصادر بیهقی). بر زمین درافتادن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، چکیدن (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، دامن برچیدن. (آنندراج). دامن برچیدن مرد. (از اقرب الموارد). درچیده شدن ’؟’. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا