معنی هکذا در فرهنگ فارسی عمید

این چنین، همچنین، به همین ترتیب، از حکیمان خراسان کو شهید و رودکی / بوشکور بلخی و بوالفتح بستی هکذا (منوچهری - ۱۳۱)

معنی هکذا در لغت نامه دهخدا

همچنین. (آنندراج) (از غیاث)

معنی هکذا در فرهنگ لغت هوشیار

هم چنین بهمین ترتیب این چنین. یا وهکذا. و همچنین: بهر مریدی یکی از اسما الله را اجازه میدهند که تکرار کند و قابل گردد که یکاسم دیگر فوق اسم اول باو اجازه دهند وهکذا تا مرتبه هفتم اذکار که آخرین مربته است. یا هکذا فعلل و تفعلل. بهمین ترتیب قیاس کن وقس علی هذا (دار اصطلاح علما و طلاب دینی متدوال است)

معنی هکذا در فرهنگ فارسی معین

به همین ترتیب، این چنین

معنی هکذا - جستجوی لغت در جدول جو

هکذا

فرهنگ فارسی عمید

هکذا

لغت نامه دهخدا

هکذا

فرهنگ لغت هوشیار

هکذا

فرهنگ فارسی معین

هذا

اسم اشاره، این، اشاره به شخص یا شیء نزدیک

فرهنگ فارسی عمید

کذا

چنین، همچنین، چنین است

فرهنگ فارسی عمید

هکذی

(وُ تَ)

هکذا. رجوع به هکذا شود:
از حکیمان خراسان کو شهید و رودکی
بوشکور بلخی و بوالفتح بستی هکذی.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

کذا

(کَ)

چنین. یقال فعلت کذا و کذا. (منتهی الارب). کلمه ای است مرکب از ’ک’ تشبیه و ’ذا’ اشاره بمعنی مثل این و چنین. (از ناظم الاطباء). و صاحب منتهی الارب در ذیل معانی حروف آرد: کذا بر سه وجه آید: 1- دو کلمه و باقی براصل خود باشد یعنی کاف تشبیه و ’ذا’ی اشاره، مانند:رأیت زیداً فاضلاً و رأیت عمراً کذا. 2- کلمه واحدی است مرکب از دو کلمه که آن را از غیر عدد کنایه آرند کما فی الحدیث انه یقال: للعبد یوم القیامه اتذکر یوم کذا و کذا و فعلت کذا و کذا. 3- کلمه مرکبی است که آن را کنایه از عدد آرند پس موافق با این (ان ّ) است در ترکیب و بناء و ابهام و احتیاج به تمیزو مخالف است با آن از آن جهت که در صدر ننشیند و تمیزش واجب النصب باشد و بکار نرود غالباً مگر معطوف ٌعلیه. (از منتهی الارب). و رجوع به اقرب الموارد شود.
- کذا و کذا، همچنین. چنین و چنین. (ناظم الاطباء).
- ﷲ کذا، کلمه تعجب و مدح است که در استغراب و استعظام چیزی بکار رود. (از اقرب الموارد).
- لیلهکذا، امشب و یا آن شب. (ناظم الاطباء).
- هکذا، همچنین. (ناظم الاطباء). بر کذا، هاء ’تنبیه’ داخل شود و گویند: هکذا. (از اقرب الموارد).
، چندین، و هو کنایه عن العدد تنصب مابعدها علی التمییز. یقال: لی عنده کذا درهما، کما تقول عندی عشرون درهما. الکاف حرف التشبیه و ذاللاشاره. (منتهی الارب)

چنین. یقال فعلت کذا و کذا. (منتهی الارب). کلمه ای است مرکب از ’ک’ تشبیه و ’ذا’ اشاره بمعنی مثل این و چنین. (از ناظم الاطباء). و صاحب منتهی الارب در ذیل معانی حروف آرد: کذا بر سه وجه آید: 1- دو کلمه و باقی براصل خود باشد یعنی کاف تشبیه و ’ذا’ی اشاره، مانند:رأیت زیداً فاضلاً و رأیت عمراً کذا. 2- کلمه واحدی است مرکب از دو کلمه که آن را از غیر عدد کنایه آرند کما فی الحدیث انه یقال: للعبد یوم القیامه اتذکر یوم کذا و کذا و فعلت کذا و کذا. 3- کلمه مرکبی است که آن را کنایه از عدد آرند پس موافق با این (اَن َّ) است در ترکیب و بناء و ابهام و احتیاج به تمیزو مخالف است با آن از آن جهت که در صدر ننشیند و تمیزش واجب النصب باشد و بکار نرود غالباً مگر معطوف ٌعلیه. (از منتهی الارب). و رجوع به اقرب الموارد شود.
- کذا و کذا، همچنین. چنین و چنین. (ناظم الاطباء).
- ﷲ کذا، کلمه تعجب و مدح است که در استغراب و استعظام چیزی بکار رود. (از اقرب الموارد).
- لیلهکذا، امشب و یا آن شب. (ناظم الاطباء).
- هکذا، همچنین. (ناظم الاطباء). بر کذا، هاء ’تنبیه’ داخل شود و گویند: هکذا. (از اقرب الموارد).
، چندین، و هو کنایه عن العدد تنصب مابعدها علی التمییز. یقال: لی عنده کذا درهما، کما تقول عندی عشرون درهما. الکاف حرف التشبیه و ذاللاشاره. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

هاذا

رجوع به هذا شود

لغت نامه دهخدا

هذا

(ها)

اسم اشاره است به معنی ’این’ که بدان به شخص یا شی ٔ قریب اشاره کنند. (ناظم الاطباء). مرکب از ها و ذا اشاره. (از اقرب الموارد).
- معهذا، با وجود این. با اینحال. با این که. رجوع به معهذا شود

لغت نامه دهخدا