- هوشمندی
زیرکی، زرنگی، دارای هوش بودن
معنی هوشمندی - جستجوی لغت در جدول جو
- هوشمندی (مَ)
حالت و چگونگی هوشمند. ذکاء. ذکاوت. فطانت:
جوانان ورا پاسخ آراستند
دل هوشمندی بپیراستند.
فردوسی.
بالای سرش ز هوشمندی
میتافت ستارۀ بلندی.
سعدی
جوانان ورا پاسخ آراستند
دل هوشمندی بپیراستند.
فردوسی.
بالای سرش ز هوشمندی
میتافت ستارۀ بلندی.
سعدی
- هوشمندی
باهوش بودن: بالای سرش ز هوشمندی می تافت ستاره بلندی، عاقلی بخردی
- هوشمندی
ادراک، بخردی، خردمندی، دها، ذکاوت، زیرکی، فراست، فقاهت، هوشیاری
متضاد: بی خردی، نابخردی
متضاد: بی خردی، نابخردی
- هوشمندی
ذكاءً
- هوشمندی
Smartness
- هوشمندی
intelligence
- هوشمندی
zeka
- هوشمندی
inteligência
- هوشمندی
inteligencia
- هوشمندی
bystrość
- هوشمندی
ум
- هوشمندی
розумність
- هوشمندی
slimheid
- هوشمندی
Intelligenz
- هوشمندی
intelligenza
- هوشمندی
똑똑함
- هوشمندی
चतुराई
- هوشمندی
ذہانت
- هوشمندی
ความฉลาด
- هوشمندی
kecerdasan
- هوشمندی
פִּקְחוּת
- هوشمندی
賢さ
- هوشمندی
বুদ্ধিমত্তা
- هوشمندی
werevu
- هوشمندی
聪明
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ)
لغت نامه دهخدا
نوشمند بودن. شیرینی. رجوع به نوشمند شود:
دهان چندان نماید نوشخندی
که یابد در طبیعت نوشمندی.
نظامی
دهان چندان نماید نوشخندی
که یابد در طبیعت نوشمندی.
نظامی
(مَ)
لغت نامه دهخدا
ناهوشیاری. بی هوشی. بی عقلی. بی فراستی. ابلهی. کانائی. کودنی. بلاهت. ناهوشمند بودن. مقابل هوشمندی. رجوع به ناهوشمند و هوشمندی شود
