معنی هلوچال - جستجوی لغت در جدول جو

هلوچال

لغت نامه دهخدا

بانگ و فریاد کردن به گریه و زاریبرای مثال ذکری ز خدنگ تو و زلزال به سقسین / حرفی ز پرنگ تو و ولوال به بلغار (قاآنی - ۳۵۴)

فرهنگ فارسی عمید

توچال

یخچال طبیعی که در کوه ها و مکان های مرتفع و دره هایی که دارای برف های دائمی و در معرض وزش بادهای سرد هستند تشکیل می شود

فرهنگ فارسی عمید

پوچال

پوشال، گیاه خشک، تراشۀ چوب، ساقه های نازک نی و جگن و گیاه های دیگر

فرهنگ فارسی عمید

هلوران

(هَُ سِ)

دهی است از بخش رزاب شهرستان سنندج که 50 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله، لبنیات و توتون است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

توچال

(تَ / تُو)

یخچال طبیعی بر قلل کوههای بلند. یخچالهای طبیعی. جائی ازکوهستان که در آن یخ طبیعی از قدیم گرد شده باشد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

توچال

دهی از دهستان بهنام پازکی است که در بخش ورامین شهرستان تهران واقع است و 450 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

پوچال

از پوچ + ال، پسوند نسبت، آنچه از دم رندۀ نجار پیدا آید و مانند آن، پوشال

لغت نامه دهخدا

هلوچهار

(هَُ دَ رِ)

ده کوچکی از بخش ساردوئیۀ شهرستان جیرفت دارای ده تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

هلوچین

(هَُ)

ریسمانی باشد که در روزهای عید و جشن از جایی آویزند و زنان و کودکان بر آن نشینند و در هوا آیند و روند. (برهان). رجوع به هلو شود

لغت نامه دهخدا

توچال

(تَ / تُو)

نام حوضی از یخ طبیعی به البرز به شمال تهران. توسعاً هر حوض طبیعی یخ. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). گردنه ایست بین شهرستانک و تهران. رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

هلی چال

(هََ کُ)

دهی است ازبخش مرکزی شهرستان آمل که 225 تن سکنه دارد. آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله، لبنیات، عسل و کاردستی زنان شال بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

گلوچان

(گُ حَ)

دهی است از دهستان احمدی بخش سعادت آباد شهرستان بندرعباس واقع در 102000گزی خاور حاجی آباد و 3000گزی خاور راه مالرو بافت و میناب. هوای آن گرم و دارای 115 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول آن غلات و خرما و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

پروچال

در ترجمه یمینی چ طهران در دو موضع آمده و ظاهراً بمعنی حاکم یا مرزبان است: پروچال آن جایگاه مستعد کار نشسته. چون پروچال ایشان را بر روی آب بدید پنج فیل بافوجی از مردان کار به مدافعت ایشان فرستاد. و در نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف این کلمه به دو صورت بروجیبال و تروچیپال آمده است

لغت نامه دهخدا

حلولال

(حُ حَ)

کلام که در آن شک نباشد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

کلوچان

(کُ چِ)

دهی از دهستان کنار رودخانه است که در بخش مرکزی شهرستان گلپایگان واقع است و550 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

لورچال

(لِ)

ده کوچکی از دهستان بیرون بشم بخش کلاردشت شهرستان نوشهر، واقع در 14هزارگزی شمال خاوری حسن کیف و 6هزارگزی راه شوسۀ مرزن آباد به کلاردشت. دارای 10 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

توچال

یخچال طبیعی، جائی از کوهستان که در آن یخ طبیعی از قدیم گرد شده باشد

فرهنگ لغت هوشیار

هلوچین

ریسمانی که کودکان ازجایی آویزند وبرآن نشیندودرهواآیند وروند، ارجوحه تاب

فرهنگ لغت هوشیار

هلهال

موی، جامه نازک هلهال به مانک آرد بیز یا سخته پارسی است آردبیز پرویزن غربال

فرهنگ لغت هوشیار

لیچال

مربا (عموما)، مربایی که از دوشاب سازند (خصوصا)، آنچه که از شیر ودوغ و ماست پزند: یکی غرم بریان و نان از برش نمکدان لیچار گرد اندرش. (شا. لغ)، سخن ناروا و ناپسند که باشخاص گویند

فرهنگ لغت هوشیار