- هلطه (هََ طَ)
خبری که بشنوی آن را و نه راست شماری و نه دروغ. (از منتهی الارب). لهطه. (از اقرب الموارد)
معنی هلطه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(بُ طَ)
لغت نامه دهخدا
مدت دراز، یا زمانه، یا مفلس، یا ناگهان، یا نام پشته ای، یا مراد خانه سنگ فرش کرده است و آن در شعر امری ٔ القیس آمده است:
نزلت علی عمرو بن درماء بلطه
فیا کرم ماجار و یا حسن مامحل.
(منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
گویند محل مشهوری است در دو کوه طی، و آن منزل عمرو بن درماء بوده است. و گویند آن پشته ایست، و برخی آن را چشمه و نخل و وادیی دانند از آن بنی درماء. (از معجم البلدان) (از مراصد)
نزلت علی عمرو بن درماء بلطه
فیا کرم ماجار و یا حسن مامحل.
(منتهی الارب) (از اقرب الموارد).
گویند محل مشهوری است در دو کوه طی، و آن منزل عمرو بن درماء بوده است. و گویند آن پشته ایست، و برخی آن را چشمه و نخل و وادیی دانند از آن بنی درماء. (از معجم البلدان) (از مراصد)
(غَ لَ طَ)
لغت نامه دهخدا
یک خطا در منطق. (ناظم الاطباء). یکبار خطاکردن در سخن. اسم مره از غلط. رجوع به غلط شود
(زَ رَ)
لغت نامه دهخدا
دویدن لنگ یا بریده پا. (منتهی الارب) (آنندراج). چنانکه شارح قاموس تایید کرده، دویدن لنگ و گویند بریده پا. (از اقرب الموارد). رفتار لنگ و بریده پا و دویدن آن. کلظه. (ناظم الاطباء). و رجوع به کلظه شود
