- هزهزه (قَ زَ مَ)
برانگیختن فتنه و شورش و جنگ میان مردم، خوار و رام گردانیدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، جنبانیدن. (منتهی الارب). حرکت دادن. (اقرب الموارد)
معنی هزهزه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(هَُ هَُ)
لغت نامه دهخدا
آب بسیار و روان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بئر هزهز، چاه دورتک. (منتهی الارب). چاه عمیق. (از اقرب الموارد) ، نهر هزهز، جوی جنبان. (منتهی الارب). که موج زند از صافی. (از اقرب الموارد)
(هَُ زَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
آب بسیار و روان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، صاف از آب و شمشیر: ماء هزهز و سیف هزهز، صاف. (از اقرب الموارد)
زه زه گوینده ظفرین گوی: پرویز ملک چون سخن خوب شنیدی آنرا که سخن گفتی گفتیش که: هان زه پرویز گرایدون که در ایام تو بودی بودی همه الفاظ ترا جمله مزهزه. (منوچهری) توضیح دزی گوید: (تحسین کردن) زهزه مزهزه (رنگ درخشان)
نام باستانی رودخانه ی هراز