معنی هزانی - جستجوی لغت در جدول جو

هزانی

لغت نامه دهخدا

هانی

(پسرانه)

نام چندتن از مشاهیر عرب

فرهنگ نامهای ایرانی

زانی

زنا کننده، زناکار، کسی که از راه حرام با جنس مخالف خود مقاربت کند

فرهنگ فارسی عمید

هفانی

(هََ فْ فا نی ی)

منسوب به هفان. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

هانی

ابن مسعود بن ارسلان بن مالک اللخمی، ملقب به غضنفر ابوالاهوال، از امرای بنی لخم بود که به سال 216 هجری قمری بعد از پدرش مسعود به امارت بنی لخم رسید و در شویفات (لبنان) اقامت گزید، (از اعلام زرکلی چ 2 ج 9 ص 53)
ابن نیاراالانصاری، مکنی به ابوبرده، صحابی است، جابربن عبداﷲ و پسرش عبدالرحمان بن جابر و نصر بن یسار و کعب بن عمیربن عقبه بن نیار و برأبن عازب از او روایت کرده اند، (الاصابه فی تمییز الصحابه ج 7 ص 17)
ابن فراس الاسلمی، صحابی است، مجزاءه بن زاهر از وی روایت کرده است، (الاصابه فی تمییز الصحابه)
ابن جزٔبن النعمان المرادی، صحابی است، وی شاهد فتح مصر بوده است، (الاصابه فی تمییز الصحابه)
ابن حارث بن جبله بن حجر الکندی، صحابی است، (الاصابه فی تمییز الصحابه)
ابن حجربن معاویه هانی الکندی، صحابی است، (الاصابه فی تمییز الصحابه)
المخزومی، مکنی به ابومخزوم، صحابی است، (الاصابه فی تمییز الصحابه)
از موالی عفان و تابعی است، (منتهی الارب)
ابن عبداﷲ، تابعی است، (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

هانی

امر) به لغت پهلوی امر به نشستن باشد یعنی بنشین، (برهان) (ناظم الاطباء) (جهانگیری، نسخۀ خطی مؤلف) ...، و هانی به زبان پهلوی و پارسی آن بود که بنشین، (تاریخ طبری ترجمه بلعمی نسخۀ خطی مؤلف ورق 225)، رجوع به هامرز شود

لغت نامه دهخدا

زانی

مرد زانی، (اقرب الموارد)، مرد زناکننده، زناکار، غتفره، (ناظم الاطباء)، مردی که با زنی بدون نکاح جماع کند که نام آن زنا است، (فرهنگ نظام)، و رجوع به زان و زناه و زناشود، مجازاً روزگار، دهر:
فرزند بسی دارد این دهر جفاجوی
هر یک بد و بیحاصل چون مادر زانیش،
ناصرخسرو،
ورجوع به زانیه و زانیات شود

لغت نامه دهخدا

همانی

(هََ)

منسوب به همان که ظاهراً قریه ای است در عراق. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

وزانی

(وَزْ زا)

وزن کردن. بارها را به ترازو یا قپان یا آلت وزن سنجیدن و وزن آنها را تعیین کردن:
ز روی حرص و طراری نیارد وزن در پیشت
همه علم خدا آنگه که بنشینی بوزانی.
سنایی

لغت نامه دهخدا

هلانی

(هَِ)

منسوب به بنی هلان. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

یزانی

(یَنی ی)

نیزه ای منسوب به ذویزن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رمح یزانی و یزنی، منسوب است به ذویزن و او از پادشاهان حمیر بود. (مهذب الاسماء). یزنی. ازنی. ازانی. منسوب است به ذویزن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

هزاری

(هََ / هَِ)

نزد کشتی گیران، کسی که هر روز هزاربار تخته شلنگ نماید. (غیاث) (آنندراج) :
ای که در هند جفا تیغ تو کاری باشد
منصب تخته شلنگ تو هزاری باشد.
میرنجات

لغت نامه دهخدا

هزاری

(هََ / هَِ وَ)

دهی است از بخش قصرقند شهرستان چاه بهار که دارای 100 تن سکنه است. آب آن از رودخانه و محصول آن غله، خرما و برنج است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

هزانع

(هََ نِ)

جمع واژۀ هزنوع که بیخ گیاهی است شبیه طرثوث. (آنندراج). رجوع به هزنوع شود

لغت نامه دهخدا

گزانی

(گَ)

دهی است از دهستان میرعبدی بخش دشتیاری شهرستان چاه بهار، واقع در 9000گزی باختر دشتیاری، کنار راه مالرو دشتیاری به دج. هوای آن سرد، دارای 200 تن سکنه است. آب آنجا از باران تأمین میشود و محصول آن ذرت، لبنیات، حبوبات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. ساکنان از طایفۀ سردارزائی هستند. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

قزانی

حمزه طاهر. از نویسندگان است. او راست: 1- اتحاد المسلمین فی الاسلام. 2- نظراتی در تمدن جهان و مذاهب سیاسی و اجتماعی آن. این کتاب را جلال نوری بیک به ترکی ترجمه کرده و حمزه طاهر و عبدالوهاب عزام آن را به عربی ترجمه کرده اند و به سال 1920 میلادی / 1338 هجری قمری در 333 صفحه در مصربه چاپ رسیده است. (معجم المطبوعات ج 2 ستون 1507)

لغت نامه دهخدا

خزانی

(خَ)

منسوب به خزان و پائیز. (ناظم الاطباء) (یادداشت بخط مؤلف) :
آب انگور خزانی را خوردن گاه است.
منوچهری.
منزل فانی است قرارش مبین
باد خزانی است بهارش مبین.
نظامی.
کدام باد بهاری وزید در آفاق
که باز در عقبش نکبت خزانی نیست.
سعدی

لغت نامه دهخدا

ازانی

(اَ نی ی)

منسوب به ذویزن. ازنی. یزنی. یزانی.
- رمح ٌ ازانی، نیزۀ یزنی. (منتهی الارب). یعنی نیزۀ از یزن که وادیی است یا قبیله ای از حمیر.
- سیف ازانی، سیف یزنی

لغت نامه دهخدا

بزانی

(بُ)

نسبت است به بزان که قریه ای است از قرای اصفهان. ابوالفرج عبدالوهاب بن محمد بن عبدالله اصفهانی منسوب بدانجاست، و ابوبکر خطیب حافظ از او روایت کند. (از لباب الانساب)

لغت نامه دهخدا

هزارنی

گیاهی آب زی وزیبا ازرده تک لپه ایهاکه درکنار نهرهای مناطق معتدل میروید گلهایش صورتی رنگ وزیبا که بصورت دستجات 20 تا 30 تائی در انتهای ساقه قرارمیگیرند، جگن نهری گل هزارنی

فرهنگ لغت هوشیار