معنی هرمطه - جستجوی لغت در جدول جو

هرمطه

لغت نامه دهخدا

قرمطه

(رَ)

تنگ و باریک نبشتن خط، نزدیک نهادن گام. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شرمطه

(تَ)

شکافتن و دریدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هرمله

(قَ قَ فَ)

برکندن موی کسی را. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، برکندن موی راو تراشیدن. (منتهی الارب). برکندن و بریدن موی و پر را. (از اقرب الموارد) ، بی خرد گردیدن پیرزن از پیری. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، تباه گردیدن کار. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هلمطه

(قَنْوْ)

گرفتن چیزی را و فراهم آوردن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

رمطه

(رَ طَ)

نام اعجمی دژ استواری است در جزیره صقلیه (سیسیل) که دور از دریا و بالای کوهی واقع گردیده و به سال 354 هجری قمری به دست مسلمانان گشوده شد و در آنجا سکنی گزیدند. (از معجم البلدان). موضعی است در صقلیه. (نخبه الدهر دمشقی)

لغت نامه دهخدا

هرمه

(هَِ)

چاهی است در هرم بنی عوال در کوه غطفان از اکناف حجاز. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

هرمه

(هََ مَ)

یکی از هرم. (منتهی الارب). واحدهالهرم. (اقرب الموارد). رجوع به هرم شود

لغت نامه دهخدا

هرمه

(هََ رِ مَ)

مؤنث هرم. ج، هرمات، هرمی ̍. (منتهی الارب) ، شیر ماده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)