معنی هرشن - جستجوی لغت در جدول جو

هرشن

لغت نامه دهخدا

ارشن

(پسرانه)

اسب نر

فرهنگ نامهای ایرانی

رشن

دادگر، عادل، در آیین زردشتی فرشتۀ عدالت، روز هجدهم از هر ماه خورشیدی

فرهنگ فارسی عمید

هرین

بانگ مهیب، بانگ جانور درنده

فرهنگ فارسی عمید

هرشه

عشقه، لبلاب، هر گیاهی که به درخت بپیچد

فرهنگ فارسی عمید

هرمن

(هَُ مُ)

هورمون. مادۀ شیمیایی است که در یک جای بدن پیدا شده با گردش خون به جای دیگر بدن برده میشود تا آن را تحریک کند. (فرهنگ انگلیسی حییم). هرمن را در سال 1905 میلادی استرلینگ کشف کرده. هرمن ها را بر حسب تأثیرشان میتوان به چند گروه تقسیم کرد: اول هرمن های رویشی که در یاخته های رویایی و جنینی فراوان است و در هرجا که نمو بافتها باید سریعتر باشد بیشتر جمع میشود. بررسی در این هرمنها کاملاً بعمل آمده و طرز کار آنها تقریباً معین شده است از راه های صنعتی و شیمیایی هم موادی یافته اند که تا حدی میتوانند کار این هرمنها را انجام دهند و این مواد را هتراوکسین می نامند زیرا هرمن رویشی رااکسین می خوانند. دوم هرمنهای التیامی که در موارد پارگی بافت ها و اطراف زخمها پدید آمده موجب سرعت التیام میشود. اکسین هایی که در یاخته ها ساخته میشوند ساختمان شیمیایی گوناگون دارند و اعمال مختلف انجام میدهند و آنچه بتحقیق رسیده آن است که اکسین ها در قسمت های نورسته و نوچه های رستنی ها عمل مهمی دارند. از اکسین های مصنوعی هم میتوان برای انتقال رستنی از محلی به محل دیگر استفاده کرد و موجب تسریع نمو ریشه آنهاگردید تا زودتر در محل جدید که مناسب با رشد آنها نیست ریشه بدوانند. (از گیاه شناسی حسین گل گلاب ص 29)

لغت نامه دهخدا

هرشف

(هَِ شَف ف)

کبیر مهزول از مردان، بسیار نوشنده، زن بسیار پیر. (اقرب الموارد). رجوع به هرشبه و هرشفه شود

لغت نامه دهخدا

هرشل

(هَِ شِ)

ویلیام. متولد 1738 و متوفی به سال 1822 میلادی ستاره شناس نامدار انگلیسی، از مردم هانور آلمان است. به سال 1757 به انگلستان رفت و پس از تحصیلات و مطالعات خود به عنوان دانشمندی انگلیسی شناخته شد. در ژانویۀ سال 1787 میلادی موفق شد دو قمر در گرد سیارۀ اورانوس کشف کند. اقمار دیگری را نیز در منظومۀ شمسی کشف کرده است. (از فرهنگ بیوگرافی وبستر به اختصار)

لغت نامه دهخدا

هرشم

(هَِشَم م)

سنگ نرم. (منتهی الارب). سنگ نرم وسنگ سخت. از اضداد است. (اقرب الموارد) ، کوه نرم. (منتهی الارب). کوه نرم و در اللسان آمده است که هرشم جبل رقیق پرآب است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هرشه

(هََ شَ / شِ)

عشقه را گویند و آن گیاهی است که بر درخت پیچد و آن را به عربی حبل المساکین گویند. (برهان). لبلاب را گویند. (جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

هرشی

(هََ شا)

وادیی است در راه مکه. (منتهی الارب). زمین فرازی است که نباتات بسیار در آن روید و در راه شام به مدینه و به مکه قرار دارد. زمین مسطح است. (معجم البلدان)
کریوه ای است در راه مکه در نزدیکی حجفه. از دریا پیداست. (معجم البلدان) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

هرشی

(هََ شی ی)

منسوب به هرش که نام جد خاندانی است. (از انساب سمعانی). شاید هم منسوب به ناحیت هرشی (ه شا) باشد

لغت نامه دهخدا

هرین

(هَُ رْ ری / هَُ)

آواز مهیب راگویند همچو آواز سباع و وحوش. (برهان) :
ز هرین حمله ز هرای تیغ
شده آب خون در دل تند میغ.
نظامی.
رجوع به هرا شود

لغت نامه دهخدا

هران

(هَِ)

دهی است از دهستان خروسلو بخش گرمی شهرستان اردبیل که در 14 هزارگزی باختر گرمی و یکهزارگزی راه شوسۀ گرمی واقع و دارای 21 تن سکنه است. از چشمه ها و رود خانه درآورد مشروب میشود. محصول عمده اش غلات و کار مردم زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

هرین

(هَِ نِ)

دهی است از بخش طرهان شهرستان خرم آباد واقع در 11هزارگزی شمال باختری مرکز دهستان کوهدشت. ناحیه ای است دامنه و معتدل و دارای 180 تن سکنه است. از آب چشمه مشروب میشود. محصول عمده اش غلات، لبنیات و پشم و کار مردم زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

گرشن

(گِ شَ)

جیوانی فرانچسکو باربیری (ژان فرانسوا) (1591- 1666 م). نقاش ایتالیایی که صحنه های قابل ملاحظه ای بوسیلۀ رنگ آمیزی و سایه روشن بوجود آورده. از جملۀ آثار او تشییع جنازه سنت پترونی میباشد

لغت نامه دهخدا

ارشن

(اَ شَ)

در دشت قبچاق بمعنی ابر است. (فرهنگ شعوری)

لغت نامه دهخدا

پرشن

(پَ رَ)

کشوث. (حبیش تفلیسی). سس حماض الأرنب. افرهنج. خنگو. اکشوث. کثوث. کثوتا

لغت نامه دهخدا

ارشن

(اَ شَ)

اسب نر. این لغت در پهلوی گوشن یا وشن و در فارسی گشن آمده است و سیاوش (نام پسر کیکاوس) در اوستا سیاورشن (از: سیاو، به معنی سیاه + ارشن) است. یعنی دارندۀ اسپ سیاه. رجوع به فرهنگ ایران باستان تألیف پورداود ج 1 ص 252، 254 شود

لغت نامه دهخدا