- هرت
بدون قاعده، بدون نظم، بدون قانون مثلاً شهر هرت
معنی هرت - جستجوی لغت در جدول جو
- هرت (قَ ثَ لَ)
فراخ گردیدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، هریت گردیدن زن. (منتهی الارب)
- هرت (قَ)
نیک پختن گوشت را و مهرا کردن. (منتهی الارب). نیک پختن گوشت را. (تاج المصادر بیهقی). انضاج و نیک پختن گوشت را تا مهرا شود. (از اقرب الموارد) ، طعن کردن در آبروی کسی، جامه درانیدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، به تیر زدن کسی را. (اقرب الموارد)
- هرت (هََ رِ)
شیر بیشه. (منتهی الارب). هرّات. هروت. هریت. (اقرب الموارد)
- هرت (هَُ)
نام آواز کشیدن آش و هر غذای روان از کاسه یا قاشق به دهان. (یادداشت به خط مؤلف).
- هرت کردن. هرت کشیدن. (یادداشت به خط مؤلف). رجوع به این ترکیبات شود
- هرت کردن. هرت کشیدن. (یادداشت به خط مؤلف). رجوع به این ترکیبات شود
- هرت (هَِ)
شهری وهمی که در آن قانون و قاعده ای نیست: مگر شهر هرت است ؟ (یادداشت به خط مؤلف). کنایه از جایی است که در آن بی نظمی و هرج و مرج کامل حکم فرما باشد.
- شهر هرت،در زبان عوام نظیر ’دیوان بلخ’ است در زبان رسمی و ادبی. (از فرهنگ عامیانه)
- شهر هرت،در زبان عوام نظیر ’دیوان بلخ’ است در زبان رسمی و ادبی. (از فرهنگ عامیانه)
- هرت (هَِ)
مزرعه ای است کوهستانی از دهستان دامنکوه بخش حومه شهرستان دامغان، واقع در 36 هزارگزی شمال خاوری دامغان نزدیک طرزه و 16 هزارگزی شمال راه شوسۀ دامغان به شاهرود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
- هرت
بی نظمی هرج ومرج. یا شهرهرت. -1 شهری وهمی که درآن قاعده وقانونی نیست بلکه هرج ومرج کلی درآن حکمفرماست، جایی که درآن بی نظمی وبی قانونی وهرج ومرج حکمفرماباشد نظیر دیوان بلخ: (مگر اینجاشهرهرت است ک) برای بیان صدایی که از بالاکشیدن موادمایع (یا موادغلیظ ترمانندآش) از کاسه یاقاشق دردهان برمی آید بکاررود
- هرت ((هِ))
هرج و مرج، بی قانونی
شهر هرت: جایی که در آن بی نظمی و بی قانونی و هرج و مرج حکمفرما باشد
شهر هرت: جایی که در آن بی نظمی و بی قانونی و هرج و مرج حکمفرما باشد
- هرت ((هُ))
صدایی که از بالا کشیدن مواد مایع از کاسه یا قاشق در دهان برآید
- هرت
بی نظمی، هرج ومرج
- هرت
بی قانون، جای بی قانون، تحریف عامیانه ی شهر هرات
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مشهور شدن به بدی و رسوایی یا به نیکی و نیک نامی، نام خانوادگی، فاش گشتن امری، آشکار شدن، ظاهر شدن
ده کوچکی است از دهستان جوانرود بخش پاوۀ شهرستان سنندج واقع در 30 هزارگزی باختر پاوه، کنار رودخانه سیروان (مرز عراق). جایی است کوهستانی و گرمسیر و دارای 10 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(هَُ تِ کَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است در چهار فرسخی میان جنوب و مشرق بستک فارس. (از فارسنامۀ ناصری). در مآخذ جغرافیایی کنونی نام این ده دیده نشده است
رقیق ومایع گونه ای که بتوان آنرا هرت کشید. یا هرتی بالاکشیدن (سرکشیدن)، بسرعت هرت کشیدن لاجرعه هرت کشیدن
آبکی
پاره، ژنده
